‏یکی از پرآسیب‌ترین حالتای خودشیفتگی برای کساییه که خودشیفتگیشون حول «من بیش‌تر از بقیه سختی کشیدم» میچرخه. فکر می کنم جا داره درباره‌اش تامل کنیم چون بیشتر ماها به دلایل بسیار، زندگی سختی داشتیم -یا داریم- و باید دقت کرد این سختی منجر نشه به «پس از بقیه محق‌تر و سزاوارتر هستم»

روانشناسی می‌گه:

باید بگم آدمایی که آزارت می‌دن، تحقیرت می‌کنن و زخم زبون می‌زنن، همون کسانی هستن که به شدت تخریب شدن، به شدت زخم خوردن و پر از عقده هستن. این آدما از کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس رنج می‌برن و با این کاراشون تلاش می‌کنن تا بقیه رو تا سطح خودشون پایین بکشن تا شاید از بار رنج خودشون کم کنن و روی دوش بقیه بندازن. تنها راه مقابله با اونا، بی‌تفاوتی، بی‌توجهی و اهمیت ندادنه. نذار این چرخه ادامه پیدا کنه. تو همونی باش که نمی‌ذاره هیچ خط و خشی از آزار دیگران روی روانش بشینه.

این قضیه که دنیا دور من نمیچرخه رو اصلا نیستم

هربار که خودمو نجات میدم، یادم میوفته چیه این آدمیزاد که وسط گرداب وقتی داره میچرخه و فرو میره باز دست‌و‌پا میزنه که یه نوری پیدا کنه. تا بچسبه به زندگی حتی با وجود اینکه میدونه ممکنه بازم بیوفته تو گرداب.

سخت‌ترین نبردهایی که تو زندگیت داری نبردهایی هستن که بین ذهنت که حقیقت رو میدونه و قلبت که حاضر به پذیرشش نیست، میچرخه.

یکی از آثار بالغ شدن اینه که می‌فهمی که دنیا پیرامون تو نمی‌چرخه و مرکز ثقل جهان نیستی و گرانش فیزیکی نداری، لذا نباید بی‌دلیل پاچه دیگران رو بگیری و طلبکار باشی ازشون.
فهم این موضوع با هزینه رونده شدن افراد از آدم به دست میاد.

متأسفانه یا خوشبختانه زمین گرده.....
هر کاری با هر کسی میکنید
یه روزی یه جایی میچرخه میچرخه میادو دستتون میگیره... شایدم مچ تون!
شایدم خرخره تونو...!
• |.|

‏درسی که از زندگی گرفتم اینه که “زمین می‌چرخه و تورو درست توی همون موقعیتی قرار می‌ده که دیگری رو بخاطرش قضاوت کردی .”

The world turns and the scenes are repeated and the roles are changed.

دنیا می‌چرخه و صحنه ها تکرار می‌شه و نقش ها جابجا.

به قول محمود درویش:

سخت ترین نبردهایی که در زندگیت داری، نبردهایی هستن که بین ذهنت که حقیقت رو میدونه و قلبت که حاضر به پذیرشش نیست، می‌چرخه.