ترسناک تر از صدای موشک و پدافند، آفلاین شدن ادماییه که نگرانشونیم.

اینجور مواقع می‌فهمی چقدر چیز برای از دست دادن داری و باید نگرانشون باشی.

شایدم اصلاً تو آینده ای که نگرانشیم، نباشیم.

‏دوره غمت هم تموم میشه عزیزم ، با آدمهای جدید آشنا میشی ، کارهای جدید میکنی ، تجربه‌های جدید برات پیش میان و مسیرت کم کم عوض میشه ، دور میشی از غمت ، دور میشی از تاریکی ، زیاد نگرانش نباش.🤍

دوره غمت هم تموم میشه عزیزم، با آدم‌های جدید آشنا میشی، کارهای جدید میکنی، تجربه‌های جدید برات پیش و مسیرت کم کم عوض میشه، از غمت دور میشی، از تاریکی دور میشی، زیاد نگرانش نباش.

ببین من یاد گرفتم حسمو به کسی نشون ندم. نگرانشون باشم هرشب اما به نظر عین خیالم نیست. تنها باشم ساعت‌ها اما به یکیشون پیام ندم که به تو نیاز دارم الان. چون میدونم دلشونو میزنه، گرچه آدمیزاد همیشه همین بوده و من از اولشم امیدی نداشتم. کلا هم یکی دو نفرو تو زندگیم دارم که از حس درونیم خبر دارن، اونم مدت‌ها زمان برد تا بتونم بگم داستان چیه و خود واقعیم باشم و انگار همه فلسفه بودنه آدما تو زندگیت همینه که تو واقعا چقدر خودتی کنارشون، با همه ضعفات، همین؛


. .

افراد قوی؛ شبها به تنهایی درد می کشند،روزها لبخند می زنند، به دوستانشان نصف ماجرا را می گویند و به والدین شان هیچ چیز نمی گویند تا نگرانشان نکنند.

افراد قوی
شبها به تنهایی درد میکشند
روزها لبخند میزنند،
به دوستانشان نصف ماجرا را میگویند
و به والدینشان هیچ چیز نمی گویند تا نگرانشان نکنند ...

امیدوارم اون چیزی که الان خیلی نگرانشی فردا یه "آخیش حل شد عمیق" باشه گوشه‌ی قلبت🫀

اینقد به همه چی فکر نکن،
شاید اصلا تو آینده ای که انقدر نگرانشیم نباشیم :)