‌ ‌ ‌‌
‏دنیای ترسناکی می‌شد
اگر باطن آدما
توی ‏چهره‌هاشون مشخص بود ..

صدای بی گزند

.️.

عزیزم… کدوم دشمن؟
اصلاً دشمنی وجود نداره،
دشمن که نقطه‌ضعفاتو بلد نیست…
دشمن که صدات رو وقتی می‌لرزه، نمی‌شناسه…
چاقوها همیشه پشت لبخند رفیقا قایم می‌شن.
اون‌قدری که از “دوست” ضربه خوردیم،
دشمن فقط یه شوخیه ترسناک بود…

میدونی کجای زندگی ترسناکه؟ اونجایی که چیزایی که سر ذوقت میاوردن دیگه نسبت بهشون بی‌تفاوت بشی.

ترسناک تر از صدای موشک و پدافند، آفلاین شدن ادماییه که نگرانشونیم.

برای من ترسناک‌تر از صدای موشک ، آفلاین شدن کساییه که دوستشون دارم

ترسناک‌ترین قسمت نزدیک شدن به یکی اونجاست که همزمان باید ترس از دست دادنش رو هم داشته باشی.

زندگیم از اونجایی ترسناک شد که فهمیدم اینکه چند روز حالت خوب باشه و بعد دوباره تا مدت‌ها بد باشی اسمش مودی بودن نیست، افسردگیه.

مرگ واقعا ترسناکه. کسی که میمیره نمیره که بعد از چند وقت بیاد. نیست! دیگه کلا نیست. لباسش هست، عطرش هست، خاطرات هست ولی هیچ وقت هیچ جا قرار نیست دیگه اثری ازش باشه.

آدم‌هایی که یاد می‌گیرن چطور تنهایی تفریح کنن و خوش بگذرونن؛ موجودات ترسناکی برای دل بستن هستن. اینا ترسی برای نبخشیدن و کنار گذاشتن اطرافیانشون ندارن. کنار همچین آدم‌هایی اولین اشتباهتون میتونه آخرین اشتباهتون باشه :)

این نقاشی که حدودا ۶ سال پیش کشیده شده اشاره ای به آینده و حاوی نکات ترسناک و عجیبیه که امروزه دائم دست به دست میشه.️

یکی از جدید ترین و پشم ریزون ترین کشفیاتی که در این نقاشی بدست اومده اینکه.. ادامه‌...