تو برگشتی ولی من یادم نرفته بود که چطوری رفتی.

فقط خواستم حالت رو بپرسم، ترجمه‌ش میشه فقط خواستم ببینم هنوز منو یادت هست یا نه!
جوابش هم خیلی ممنون نیست، جوابش اینه:مگه میشه تورو یادم بره…

‏من یادمه زمان جنگ با پشیمونی گفتم اگه جنگ تموم شه حتما فلان کارها رو میکنم ولی الان یادم نمیاد اون کارها چی بودن.

و هر بار کسی مرا دوست داشت،
دوست نداشتنِ تو یادم آمد و گریستم.


. .

‌همونجایی که ناظم حکمت می گه:
«صبح ‏پشت تلفن ‏یادم رفت بگویم
‏صدایت را که می‌شنوم،
دنیا فراموشم می‌شود.»

بار اول که دیدمت
چنان بی‌مقدمه زیبا بودی
که چند روز بعد
یادم افتاد
باید عاشقت می‌شدم.

یادمه یه روزایی بود که درد داشتم و همه میدیدن، اما حالا درد دارم و فقط خودم میبینم. شاید این همون نقطه‌ایه که اسمش رو گذاشتن "بزرگسالی".

میگفت" دلبر بارون که میباره به یادم باش"
میخندیدم میگفتم
"مگه قراره از یادم بری؟! "
میگفت" میترسم روزی برسه که فراموش بشم، من عاشقِ بارونم چون تو هستی"
بهش گفتم" ولی من عاشقِ توام چه بارون بیاد چه نیاد؛ فراموش نمیشی"
نمیدونم الان یاد من هست یا نه؟!
نمیدونم هنوزم عاشقِ بارونه یا نه؟!
اصلا نمیدونم دلبری داره یا نه؟!
اما میدونم که من سرِ حرفم موندم...
هنوزم بارون بباره به یادشم!

عاشقِ کبوتر بود!
می گفت:
پرنده‌ای وفادارتر از آن نیست ...
رهایش که می کنی هرجا برود...
خیالت راحت است که برمی‌گردد ...

فقط دو روز حواسش پرت شد...
فقط دو روز فراموششان کرد...
همه‌شان رفتند ...
همه‌شان گم شدند!

او دانه می‌ریخت اما دیر بود ...
هیچ کدامشان برنگشتند!

مشکل اینجاست...
ما یادمان رفته ...
هیچ تعهدی یک‌طرفه نیست!

وفادارترین کبوتر هم، برایِ ماندنش؛
دانه می‌خواهد ...
"توجه" می‌خواهد...
"عشق" می‌خواهد ...

هیچ کبوتری، ناچار به ماندن نیست ...
هیچ کبوتری!



نرگس صرافیان طوفان

محرمت رادوست دارم
خستگی را از یادم می برد
و آدم ها را .

- حسین جانم