من بسیار آدم هستم هستم هستم یهو میبینی عه نیستم، دیگه هیچوقت نیستم ای هستم.

دیگر به هیچ وجه منتظر نیستم، نه منتظر کسی که مرا نجات دهد و نه منتظر اتفاقی که مرا دوباره سرپا کند، اگر هم آمدنی در کار باشد بگویید نمیخواهد گلدان انتظارم شکست و گلش پژمرده شد.

من ادم برگشت به صمیمت های از دست رفته نیستم ، از چشم افتاده را ؛ میل دیدار دوباره نیست !

یه قدم ازم دور شی، ده قدم ازت دور میشم، من اونی نیستم که دنبالت بیفته.

دوست داشتن تو توی این فاصله‌ها مثل یه درد شیرینه یه رنجِ قشنگ که حاضر نیستم با هیچ آرامشی عوضش کنم.

‏از توضیح دادن خودم به دیگران متنفرم. برام هیچ اهمیتی نداره که تو درباره من چه فکری میکنی، من حتی حاضر نیستم ذره‌ای تلاش کنم تا طرز تفکر تورو نسبت به خودم عوض کنم.

‏از اینکه دیگه اون آدم ساده و گوگولی و خوشبین قبل از ارتباط با تو نیستم خوشم میاد، من هم مثل هر احمق دیگه‌ای نیاز داشتم یکی طوری اعتمادم رو نابود کنه که یاد بگیرم دنیا انقدری که من میبینم رنگارنگ نیست، زحمت یادگیریم افتاد با شما.

از اینکه اهمیت نمیدم متاسف نیستم چون قبلا به اندازه کافی اهمیت دادم.

عاشق مواقعیم که خدا برام یه نشونه هایی می‌فرسته که میفهمم صدامو شنیده از حرفای نزده ی توی دلم خبر داره و من تنها نیستم. عاشق وقتاییم که خدا بهم اثبات می‌کنه که‌ وجود داره. عاشق اون زمانیم که بعد‌ گذروندن یه دوره ی سخت و سیاه از زندگیم حس می‌کنم خدا تن زخمیمو بغل کرده و داره بهم کمک می‌کنه تا همه چیز دوباره خوب بشه.

من خیلی آدم واکنشی ای نیستم، اگه دیدید خیلی واکنش نشون میدم، بدونید لایه‌های عمیق روح و روان وجودم رو لمس کردید.