بله متاسفانه به‌ قول احمد کایا " به تمام کوه‌هایی که اعتماد کرده بودیم ، برف بارید "

میدونی چرا هرگز نتونستم ببخشمت؟ چون واقعا متاسف نبودی.

متاسفانه شما توسط آدمایی حیف میشین که از سر خودشون که هیچ، از سر جد و آباءِشون هم زیادین.

یه قسمت‌هایی از وجودم خاموش شدن که واقعا دوستشون داشتم، متاسفم که نتونستم ازشون در برابر بزرگسالی محافظت کنم.

متاسفانه من هیچوقت نمیتونم کسی رو کنترل کنم، مرد من باید بدونه چطوری خودش رو کنترل کنه وگرنه اون اصلا مرد من نیست.

از اینکه دیگه اهمیت نمیدم متاسف نیستم
چون مطمئنم قبلا به اندازه کافی که نه ، حتی بیش از حد هم اهمیت دادم !

متاسفم کسی که دوستش داشتی،
باعث شد فکرکنی
دوست داشتنت سخت است...

متاسفانه دیگه کسی بهم وایب امن بودن نمیده،به همه آدما شک دارم :)

متاسفانه وقتی از یکی خوشم میاد، تبدیل میشم به خجالتی ‌ترین و بی‌مزه ترین درونگرای دنیا.

از اینکه اهمیت نمیدم متاسف نیستم چون قبلا به اندازه کافی اهمیت دادم.