‌
شدیدا به آدمایی که دیسیپلین و نظم دارن و تلاش میکنن احترام قائلم. میخواد رژیم غذایی باشه ورزش باشه میخواد برای زیبایی باشه یا برای درس و کار میخواد برای خوشحالی باشه یا برای رابطه و خانواده.
آدمی که بدونه برای به دست آوردن هر چیزی باید زحمت کشید و نمیشه فقط طلبکار بود آدم درستیه.

میگفت: وقتی خوشحالی، دلت میخواد با کسی حرف بزنی که دوستش داری، وقتی غمگینی، دلت میخواد با کسی حرف بزنی که دوستت داره، اگر این دو نفر رو داری خوش شانسی.. پس خوش به حال من که هر دوتاش واسه من یه نفره و اونم تویی..

گاهی آرامشی که دنبالش میگردی، پشت پرده‌ی همون اضطرابیه که همیشه سرکوبش کردی! روان خسته، سکوت نمی‌خواد! گوش شنوا می‌خواد.

دلم می‌خواد برم سفر و لابلای مردم یک شهر غریب گم شم ، تنها و بی‌هدف :(

♡

دلم از این آفلاین شدن‌های طولانی مدت بخاطر حال خوب و سرگرمی میخواد، از این‌ها که نه وقت میکنی، نه دلت میخواد گوشیت رو چک کنی.

لازمه خودت رو هل بدی توی دل
سختی‌هایی که به ظاهر تحملشون
طاقت بیشتری می‌خواد، برای رهایی
از آسونی هایی که بعدها زندگیت رو
سخت‌تر و تباه میکنن.


. .

"‏هیچکس بیشتر از کسی که ترکت کرده تماشات نمیکنه.
چون میخواد ببینه اشتباه کرده یا نه!"

این جمله رو پین کن چون زندگیتو تغییر میده:

"‏هیچکس بیشتر از کسی که ترکت کرده تماشات نمیکنه.
چون میخواد ببینه اشتباه کرده یا نه!"


. .

از روابط انسانی پیچیده خوشم نمیاد. هر چیزی که لازم باشه براش دروغ گفت، سیاست بخواد و احساسات واقعی رو پنهون کرد، ارزشش و نداره.

زندگی همینطوریش هم سخته، حق دارم دلم نخواد دور و بر آدم‌هایی باشن که برام سخت‌ترش میکنن.