مشکلات، نگرانی‌ها و اضطراب‌هامون کم نیست. تا می‌خوایم به خودمون بیایم، تا می‌خوایم یکم خودمون رو جمع و جور کنیم همه‌چیز آوار می‌شه روی سرمون. ما غریبه‌هایی هستیم با دردهای مشترکِ آشنا، ما جوون‌هایی هستیم که جوونی‌مون به تاراج رفت و چیزی ازش نفهمیدیم، ما یک زخم گنده روی صورت ایرانیم که هیچ‌وقت قرار نیست خوب بشه.

‏بعضی تغییرها بی‌صدا اتفاق میفتن؛ یه روز بیدار می‌شی و می‌بینی با خودت صادق‌تری، دنبال تأیید کسی نیستی، برای موندن کسی نمی‌جنگی.
یه آرامش عجیبی با خودش به همراه داره، چون بالاخره ارزش خودتو فهمیدی.
همین، برای شروع دوباره کافیه.🤍

به اندازه تمام دفعاتی که ازت شدم و تو خیلی خوب فهمیدی، ولی حتی یبار هم سعی نکردی درستش کنی ازت دور شدم.

استادمون امروز می‌گفت:«بعضی وقت‌ها نذار بفهمن فهمیدی، حتی اگر فکر کنن ساده‌ای خودت که می‌دونی نیستی.»

Whenever you understand because of the appearance, family and place of residence do not mock anyone, you can call yourself "Human".

هر وقت فهمیدی که به خاطر قیافه، خانواده و محل زندگی کسی رو مسخره نکنی، میتونی اسم خودتو بذاری "انسان".

همهٔ دوستام فهمیدند چقدر دوستت داشتم ولی خودت نفهمیدی.

پارسال این موقع ها با دیدن تقویم ۱۴۰۳ همش می گفتیم تو سال جدید روزای تعطیل خیلی کمه
با این تعطیلات دستی پشت سر هم فهمیدیم تعطیلی باید تو تقدیر باشه نه تو تقویم

وقتی فهمیدی که همه چیز دو طرفه نیست،بیخیال شو.

انقد هی بخشیدمت که نفهمیدی اون بار،اخرین بار بود

خداحافظ به تو که اندوه مرا نفهمیدی، و نگرانی‌ها و ترس‌هایم را به تمسخر گرفتی.