ازم میپرسن خودت رو ده سال دیگه کجا
میبینی؟ حقیقتا نمیدونم، چون ی سال
پیش خودم رو اینجا نمیدیدم!

مامان بزرگم، هشتاد و خرده ای سال عمر کرد!این آخریا هر موقع میدید ناراحتیم ؛ بهمون میگفت: "من تا تهشو دیدم! تهش هیچی نیست.،بیخودی غصه نخور!

کاش نمیدیدمش خاطرات بچگیم به فنا رفت .

از لحاظ روحی احتیاج دارم یکی از راه برسه و بهم بگه:
«من داشتم همه چیز رو میدیدم؛تو خیلی خسته شدی.
بقیش رو بسپر به من، درستش میکنم.


. .

واقعا ۲ ۳ میلیون پول عینک میدید؟.
من همه عینکامو از نیاز گالری با ۲۰۰-۳۰۰ تومن میخرم .

واقعا ۲ ۳ میلیون پول عینک میدید؟.
من همه عینکامو از آداک گالری با ۲۰۰-۳۰۰ تومن میخرم .

‏یه مصاحبه میدیدم با دیوید کسلر که نویسنده‌ایه که از غم بعد از دست دادن و عزاداری مینویسه و این حرفش خیلی به دلم نشست. گفت خیلیها از من میپرسن کدوم غم از دست دادن بدترینه؟
ایا مرگه؟
طلاقه؟
ایا پس خوردن و ریجکت شدن دائمیه؟
کدوم بدترینه؟ ‏
و من همیشه جواب میدم:
غم تو.
غمی که تو داری تجربه میکنی از همه‌ش بدتره.
مال بقیه رو فراموش کن اون حسی که تو‌ داری از همه بدتره.»
و چون غم هر کدوم ما از نوع بدترینه، امیدوارم یا تحملش رو داشته باشیم یا به قول یلدا سیدی،
کاش عزیزم
اگر به غم
مبتلا شدی
پناهی هم داشته باشی...

چند سالتون بود فهمیدید غم با شما زاده شده و شمارو رها نمیکنه؟

‏به طور خیلی عمیقی احساس میکنم دلخوشیم جا مونده توی صبح جمعه‌هایی که ساعت نه صبح بیدار میشدم و فیتیله جمعه تعطیله میدیدم.

کاش به اندازه ای که به ظاهرتون اهمیت میدید به "ذاتتون" هم اهمیت میدادید