یا قدرم رو بدون یا میشم همون آدمی که یه روز هرجا بشینی بگی کاش قدرش رو میدونستم.

ولی خاطِره هر چقدرم که شیرین باشه باز طعم حسرت میده..


. .

تو ندیدی حالِ منو، ولی من هرشب با فکرِ کاش یبار قدرمو میدونست خوابم برد.

الآن که تنهایی شاید قدرمو یکم بیشتر بدونی .

اگر قدرمو ندونست چی؟ اون موقع اشک بشم اجازه می‌دی ببارم به این شهر؟

نمیدونم خاک تو سر خودم که بهت اهمیت دادم؟ یا خاک تو سر تو که قدرمو ندونستی؟

هرچقدرم آگاه باشی، باز آدم ها رو با قلب و نیت خودت قضاوت میکنی و میسنجی.

حداقل کاش در شب‌های قدر، قدرمو می‌دونستی‌.

هرچقدرم دوست داشتنی باشی، ولی از درون به این باور نداشته باشی، در پی کسایی میری که حقیقت تورو نمیخوان و دیدی که تو به خودت داری و بهت دارن!

A memory that takes you to a moment of bliss, no matter how brief, is a memory worth having.

خاطره ای که تو رو به لحظات خوشی میبره، هر چقدرم کوتاه باشه، خاطره ای هست که ارزش داشتنُ داره.