بنده جنبه شنیدن هر حرف و دیدن
هررفتاری رو ندارم، زود ناراحت و اشکی
میشم، ازتون دور میشم، کم‌حرف
میشم، مچاله میشم، غذا نمیخورم،
مردم گریز میشم، میترسم، فکر میکنم
دوستم ندارید و عین بستنی آب میشم
از غصه، باهام با ملایمت رفتار کنید
لطفاً.

من یه روتین تنهایی دارم
اینجوری که بعد از کار
و قبل از رفتن به خونه
میرم یه کافه تنهایی می‌شینم
حین چای خوردن به
رفت و آمد آدمها نگاه می‌کنم
کارامو انجام میدم
بعد میرم خونه ..
یه تایمی که هیچکس
باهام حرف نمی‌زنه و کارم نداره ..

حتی اگر از تاریکی‌های درونت هم باهام حرف بزنی من تو را طوری نگاه میکنم انگار خورشیدی.🤍

اگه
میفهمیدی
که
چقدر
دارم
اذیت
میشم
هیچ‌وقت
باهام
اینطوری
برخورد
نمیکردی.


. .

میشه بیشتر باهام حرف بزنی؟
میشه حواست بیشتر به من باشه؟
میشه کمکم کنی این روزا رو سر کنم؟
میشه بهم قول بدی همیشه کنارم بمونی؟
میشه تو این روزای سخت بهم توجه کنی؟
میشه بهم یاد اوری کنی که چقد دوستم داری؟
میشه پیشم باشی
میشه پیشم باشی میشه پیشم باشی ؟
آخه حس میکنم من واقعا خیلی تنهام ؛
ولی از دنیا فقط تورو میخوام.

رفتار من بازتاب همون برخوردیه که باهام میشه، هر چقدر هم احترام ببینم همونقدر احترام میذارم، هر چقدر واسم ارزش قائل بشه همونقدر ارزش قائلم، ساده‌ست، چیزی که به من میدی همون رو پس میگیری.

قسمت جالب پارتنر خوب داشتن اینه که هر اتفاق رندومی رو میتونی بهش اطلاع بدی، وای خیلی گشنمه، مامانم باهام کرد، با همکار گاوم بحثم شد و جالب‌تر اینکه اون هم به همه این‌ها با دقت گوش میده و بهشون واکنش نشون میده.

وقتی یه نفر بهت میگه اینکار رو باهام نکن و نرو، آدم باش و تنهاش نزار و نرو، اون تو این دنیای کثیف فقط به تو اعتماد کرده و تکیه بهت داده، وسط این همه گرگ رهاش نکن، یادت باشه اگه نمیتونی از کسی نگهداری کنی لطفا هیچوقت وارد زندگیش نشو.

من با خودم مثل پرنسس رفتار میکنم و بهترین‌ها رو برای خودم میخوام، پس توقع دارم کسی اگه خواست بیاد تو زندگیم، قطعا باید مثل پرنسس‌ها باهام رفتار کنه.

با من حرف از دوس داشتن نزن، تو اگه منو دوس داشتی اجازه نمیدادی حتی یک لحظه هم احساس کنم که به اجبار داری باهام حرف میزنی و مزاحمتم.