یک جایی از زندگی نیاز داشتم کسی به من بگوید هر اتفاقی هم که بی‌افتد، پشتِ من است؛ اما تنها خودم همیشه پشتِ خودم بودم.

عمیقا دلم میخواد یه اتفاقی برام بیوفته که همچیو فراموش کنم و بتونم راحت زندگی کنم🫠

چرا نیستی، چرا این چند وقت هیچ جا نمیبینمت، چرا باید نگاهم کوچه به کوچه دنبال تو بگرده، خدایا یه کاری کن حتی شده باشه اتفاقی هم ببینمش.

دیگر به هیچ وجه منتظر نیستم، نه منتظر کسی که مرا نجات دهد و نه منتظر اتفاقی که مرا دوباره سرپا کند، اگر هم آمدنی در کار باشد بگویید نمیخواهد گلدان انتظارم شکست و گلش پژمرده شد.

بعضی روزهام هیچ اتفاقی نیوفتاده، ولی دلت میخواد غمگین باشی، دلت میخواد کمتر حرف بزنی، بیشتر خیره بشی، کمتر بیرون بری، بیشتر تنهایی وقت بگذرونی، تا خود صبح رو یه موسیقی غمگین قفلی بزنی و به رفتن کسی که شاید هیچوقت تو زندگیت نبوده فکر کنی و ریز ریز اشک بریزی، بعضی روزها انگار آدم وظیفه خودش میدونه تموم غم دنیا رو به دوش بکشه.

فاصله ؛
هیچ وقت اتفاقی نمی‌افته
یکی تصمیم می‌گیره فاصله بگیره
و نفر بعدی به این فاصله گرفتن احترام می‌ذاره

بابتش دیگه انقدر ناراحت نیستم، میدونم اتفاقی که باید می‌افتاد، میدونم اون غمه برام لازم بود، میدونم باید بزرگ میشدم، همین.

‏بزرگترین تهدید،
خطرِ از دست دادنِ خود است.
که به قدری بی سر و صدا رخ می‌دهد
که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده.

سورن کی‌یرکگور


. .

عاشق وقتاییم که نور آشپزخونه کمه، مهستی می‌خونه "آهای ای هم‌اتاقی بیار شمع و چراغی، که شاید روی عشقو ببینم اتفاقی."، صدای جلز و ولز روغن میاد و زندگی جریان داره.

این اتفاقیه که درونم رخ میده وقتی می‌بینمت :