عزیزم… کدوم دشمن؟
اصلاً دشمنی وجود نداره،
دشمن که نقطه‌ضعفاتو بلد نیست…
دشمن که صدات رو وقتی می‌لرزه، نمی‌شناسه…
چاقوها همیشه پشت لبخند رفیقا قایم می‌شن.
اون‌قدری که از “دوست” ضربه خوردیم،
دشمن فقط یه شوخیه ترسناک بود…

شاید بتونه مثل من لباس بپوشه، رفتار کنه ولی فکر نکنم هیچوقت بتونه انقدری که من دوست داشتم دوست داشته باشه.

‏گاهی حرفتو نمیزنی از ترس اینکه کسی ناراحت نشه، گاهی احساستو بیان نمیکنی چون نگرانی که کسی یا ارتباطی رو از دست بدی پس به جاش میای و همه چیزو توی خودت میریزی تا جایی که مریض میشی، لطفا اگه گوش شنوایی برای درد و دل هات نداری، ناراحتی هاتو اقلا بنویس تا قدری آروم بشی

انقدری آدم درست وجود داره که نخوای یه تایمی رو به تربیت آدم‌های نادرست بگذرونی.

بود و نبود آدما هیچ فرقی توزندگیامون نداره ..
باشن می‌گذره نباشنم می‌گذره ..
فقط بین این روزایی که می‌گذره یه حسایی بوجود میاد،که قلبتو تو دستاش می‌گیره و وقتی بهش فکر می‌کنی هی فشارش میده اونقدری فشارش زیاده که گاهی وقتا احساس خفگی می‌کنی .. :)

♡

یاد حرف آقاجونم افتادم که همیشه میگفت:
«خوشحالی قند بشه، حل بشه تو زندگیت!
اونقدری که شیرینی دلتو بزنه»

خوشحالیت قند بشه تو زندگیت رفیق.️

𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐲𝐨𝐮𝐫𝐬𝐞𝐥𝐟 𝐞𝐧𝐨𝐮𝐠𝐡 𝐭𝐨 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐥𝐨𝐰𝐞𝐫 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐬𝐭𝐚𝐧𝐝𝐚𝐫𝐝𝐬 𝐟𝐨𝐫 𝐚𝐧𝐲𝐨𝐧𝐞

اونقدری خودت رو دوست داشته باش که   هیچ‌وقت استانداردهات رو به‌خاطر کسی پایین نیاری 🤍

♡

بزرگترین تهدید، خطر از دست دادن خود است که به قدری بی سر و صدا رخ میدهد که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده.

‏من از دوطرفه نبودن روابط میترسم، از اینکه انقدری که من اهمیت میدم اون اهمیت نده، انقدری که من نگران میشم اون نشه، انقدری که من دوستش دارم اون دوستم نداشته باشه.

به آدما یاد نده چطور دوستت داشته باشن یا چطور بهت احترام بذارن! کسی که ارزش درونیت و میدونه خوب بلده چطور باهات رفتار کنه! اونی که بلد نیست یا ارزشت و نمیدونه یا انقدری بالغ نشده که رفتار درست و بلد باشه!