قدری
‏حالِ خوب
‏بی ترس از آینده را
‏آرزوست .‌..

‏از اینکه دیگه اون آدم ساده و گوگولی و خوشبین قبل از ارتباط با تو نیستم خوشم میاد، من هم مثل هر احمق دیگه‌ای نیاز داشتم یکی طوری اعتمادم رو نابود کنه که یاد بگیرم دنیا انقدری که من میبینم رنگارنگ نیست، زحمت یادگیریم افتاد با شما.

انقدری فروتنم که بدونم جای من رو میشه پر کرد و انقدری عاقل که بدونم هیچکس مثل من نیست.

به قدری قوی باش که از هرچیزی که آزارت میده دور بشی، اونقدر صبور باش که برای چیزایی که لیاقتشو داری منتظر بمونی، و همیشه یادت باشه، وضعیت الان مقصد نهایی تو نیست.

اصلا حواسم به حرف هایش نبود
نه اینکه دوستش نداشته باشم !
فقط حوصله ی حرف زدن نداشتم ...
یادمان باشد همه ی آدم ها حق دارند یک وقت هایی خسته باشند ،
حق دارند گاهی حوصله نداشته باشند ،
و حق دارند بخواهند یک زمان هایی سکوت کنند و تویِ لاکِ خودشان باشند ...
آدم هایِ بی حوصله ، همان آدم هایِ سابق اند ،
فقط کمی خسته اند ،
قدری به حالِ خودشان که باشند ؛
خوب می شوند ...

. .

آدم‌ها انقدری که تو دوستشون داری، دوست ندارن.

انقدری کینه‌ای هستم که یادم بمونه چیکار کردی.
ولی اونقدری مهم نیستی که تلافی کنم.

امیدوارم تا دیر نشده به این نتیجه برسید که باید همون قدری باشید که براتون هستن.

‏بزرگترین تهدید،
خطرِ از دست دادنِ خود است.
که به قدری بی سر و صدا رخ می‌دهد
که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده.

سورن کی‌یرکگور


. .

عزیزم… کدوم دشمن؟
اصلاً دشمنی وجود نداره،
دشمن که نقطه‌ضعفاتو بلد نیست…
دشمن که صدات رو وقتی می‌لرزه، نمی‌شناسه…
چاقوها همیشه پشت لبخند رفیقا قایم می‌شن.
اون‌قدری که از “دوست” ضربه خوردیم،
دشمن فقط یه شوخیه ترسناک بود…