‏من خیلی وقته که دیگه خوشحال نیستم من فقط بعضی وقت‌ها کمتر ناراحتم.

از آشنایی با شما خیلی ناراحتم ، اگه ممکنه دیگه ارتباطی باهم نداشته باشیم

اون حسی که فکر میکنی اونم تو رو دوستت داره ولی خیلی راحت قلبتو میشکنه.

امیدوارم وقتی یک روز هزارساله را تحمل می‌کنی، کسی باشد که آخر شب شانه‌ات را لمس کند و بگوید:
طاقت آوردی…
تمام شد…
حالا استراحت کن.

ذوقت رو کور میکنه، بهت توجه نمیکنه، با گفتن تو زیادی حساسی در برابر ناراحتی‌هات واکنش نشون میده، خبری ازت نمیگیره، خبری ازش میگیری با تاخیر سرد و کوتاه جواب میده، دائما این فکر رو تو سرت میچرخونه که چیزی از بقیه کم داری، دیگه
چجوری ثابت کنه دوست نداره؟ رها کن بره عزیزم.

Why is it so easy to kill our happiness but so hard to kill our sadness?

چرا از بین بردن خوشحالی انقد راحته ولی از بین بردن ناراحتی انقد سخته؟

هیچکس قشنگ‌تر از من دوستت نداره، من ناراحتت میکنم، عصبیت میکنم، دلخورت میکنم ولی یه تار موهات رو به دنیا نمیدم.

همه این مدت زندگیم جوری سپری شده که میتونم سال‌ها بدون اینکه هیچ اتفاق ناراحت‌کننده و غم‌انگیزی بیوفته، غمگین بمونم.

‏ولی اگه کسی رو پیدا کردین که واقعا فکر میکردین تکرار نشدنیه راحت ازش نگذرین، آدم‌های زیادی میان تو زندگیتون و از یادتون میرن، ولی اون همیشه میمونه.

آره من یه وقت‌هایی از دستت عصبی میشم، ناراحت میشم، حسودی میکنم، سرت غر میزنم، اذیتت میکنم، از دستم خسته میشی، یجاهایی ناامیدت میکنم و حتی باعث میشم بترسی، فقط خواستم بگم همه این‌ها از سر عشق و علاقه زیاد من به توعه وگرنه بقیه آدم‌ها بی‌ارزش‌تر از اونی هستن که بخاطرشون عصبی بشم یا واسشون خودم رو به آب و آتیش بزنم.