• مولانا هم ڪہ باشے بالاخرہ از یہ جایی
بہ بعد خستہ میشے و میگی:
«خواهے بیا ببخشا خواهے برو جفا ڪن»
این همون هرجور راحتے خودمونه…

ولی ترکیب بسیار حساس بودن و زیاد فهمیدن انگار نفرینه، از کارهاشون ناراحت میشی در عین حال که کاملا میفهمی منظور و نیتشون از این کار چی بوده و با خودت کلنجار میری به روشون بیاری یا نه.

یه افسانه خیلی قشنگی هست که میگه اگه لایقش باشی بهت تعلق میگیره و اگه لیاقتش بیشتر از اون رو داشته باشی ازت گرفته میشه، پس بیخود برای چیزهایی که از دست دادید ناراحت نباشید، حتما قراره بهترش گیرتون بیاد.

ناراحتی‌هایی که گفته نشد؛
ریزش مو، معده درد و تپش قلب شد!

‌‏وقتی از آدم‌های مورد علاقه‌تون ناراحتید برید بهش بگید فلانی همچین غلطی کردی، که اونم بگه چرا یه همچین غلطی کرده، بزنین تو سر هم دیگه ولی در نهایت به یه نتیجه‌ای برسید، چیه آخه تو ذهنتون تجزیه تحلیل میکنین و به اون مسئله پر و بال میدید؟ چند تا ارتباط باید سر سوتفاهم از بین بره؟

یکی میگفت از کجا میدونی دوسش داری؟ گفتم وقتی ناراحتش میکنم خودم بیشتر ناراحت میشم.

من قبل از اینکه از دستت ناراحت بشم اول از دست خودم ناراحت میشم که اصلا چرا اجازه دادم تو انقدر مهم بشی که من رو ناراحت کنی.

این قضیه «اگر می‌خواست انجام می‌داد» واقعا خیلی ناراحت کننده‌ست. انگار با سیلی می‌زنه تو صورتت می‌گه تو ارزشش و نداشتی‌.

ناراحت شدی؟!
نه عزیزم، فقط از دایره‌ دوستام حذف شدی.

𝐍𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐡𝐮𝐫𝐭 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞 𝐰𝐡𝐨 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐚 𝐥𝐨𝐭 𝐛𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐰𝐨𝐧'𝐭 𝐡𝐮𝐫𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐛𝐚𝐜𝐤 𝐁𝐮𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐰𝐢𝐥𝐥 𝐩𝐫𝐨𝐛𝐚𝐥𝐲 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐧𝐨 𝐜𝐡𝐨𝐢𝐜𝐞 𝐛𝐮𝐭 𝐭𝐨 𝐥𝐞𝐚𝐯𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐟𝐨𝐫𝐞𝐯𝐞𝐫

هیچ‌وقت آدمایی که خیلی دوستت دارن رو ناراحت نکن چون اونا کارتو تلافی نمیکنن.ولی اونا ناچاراً هیچ راهی ندارن جز اینکه برای همیشه ترکت کنن