نباید از اینکه تنهایی ناراحت باشی وقتی این تنهایی انتخاب خودته!
تو اطرافت رو خوب دیدی،همه رو سنجیدی،خودت به این نتیجه رسیدی این آدما با بودنشون نمیتون خلأ های درونت رو پر کنن! این تو بودی که فهمیدی با بودنشون بیشتر احساس میکنی تنهایی!
این نوع تنها شدن ناراحتی نداره...
من با اطمینان کامل بهت میگم تو خیلی قوی هستی خیلی...خیلی...به اندازه تنهایی هات!.

عمیقا دلم میخواد یه اتفاقی برام بیوفته که همچیو فراموش کنم و بتونم راحت زندگی کنم🫠

ناراحتم ، مگه خوشگل‌ها قرار نبود فقط برقصن؟

میدونی چیه؟ من با آدم‌هایی راحت‌ترم که امیدم رو ازم نگیرن، حس بد تو دلم نریزن، حسادت نکنن، و همه‌اش من رو با بقیه مقایسه نکنن، آرامش همین چیزهای کوچیکه‌.

من هیچگاه نمیخواستم با تو وارد بحث شوم، من فقط میخواستم، به تو بفهمانم که رفتارهایت چگونه مرا آزار میداد، اما هر بار مجبور به معذرت خواهی شدم چون ناراحتی تو، برای هر دوی ما مهم‌تر بود.

واقعیت اینه خیلی وقت‌ها آدم‌ها میدونن که دارن ناراحتت میکنن و این موضوع ذره‌ای براشون مهم نیست.

‏وقتی یکی که برام عزیزه ناراحتم میکنه تنها چیزی که میتونم بهش بگم اینه که کاش این کار رو نمیکردی، قطعا میبخشمت عزیزم ولی دلم هیچوقت باهات صاف نمیشه و این ارتباط به مرور به پایان میرسه.

ولی انقدر بی پناه بودم که حتی وقتی ازت ناراحت بودم
بازم به تو پناه آوردم.

آرزو میکنم یه‌ روز به خودت بیای و ببینی
با آدمی تو رابطه‌ای که انگار نسخه دومِ خودته
یه آدم که شبیهِ تو به دنیا نگاه میکنه
و راحت میتونی حرفاییو بهش بزنی، که قبلاً
فقط تو ذهن خودت مرورشون میکردی.

من حالم خوبه
از کسی هم ناراحت نیستم
فقط
دیگه دلم نمی خواد
با کسی حرف بزنم …