آدم مناسب، زمان نامناسب
‏زمان مناسب، آدم ها همه نامناسب
‏آدم مناسب، زمان مناسب، فاصله نامناسب
خیلی عجیب غریبه همه چی

تمام سنگ های این قبرستان،
به نام من است.
عجیب بود، مگر نه؟
یک نفر، هزار دفعه مرا کشت.

عجیب‌ترین پارادوکس دنیا ترس از دست دادنِ کسیه که مالِ تو نیست.

خستگیِ عاطفی؛ چه واژه‌ی عجیبی. طلاقِ عاطفی رو‌ شنیده بودم، زن و شوهرهایی که توی یک زندگی بودن اما احساسی نسبت به هم نداشتن، اما خستگیِ عاطفی برام تازگی داشت؛ خسته از درک‌نشدن، سرکوب‌شدن و در سکوت فرو رفتن.

دوست داشتن خیلی عجیبه.اخلاق و رفتارت شبیه طرف می شه، قیافه‌ت شبیهش می شه، بوی اون آدمو می‌گیری، علایقت علایق اون آدم می شه، اهدافش می شه اهدافت، و تمام تو می شه اون. حالا تو این وضعیت فکر کن یه روز از دستش بدی؛ باید دوباره خودتو پیدا کنی دوباره خودتو بسازی، ای‌ داد بیداد.

دارم دوران عجیبی از زندگیم رو سپری میکنم، همه چیز اوکیه ولی اصلا حالم خوب نیست و هیچی بهم حال نمیده.

بعد از مرگ‌ ابراهیم رئیسی و پیشگویی های عجیب سیمپسونها  بشدت دنبال سری کامل این مجموعه بودم که ببینیم دیگه قراره چه اتفاقی تو ایران بیافته...
تا اینکه دیدم اینجا همه رو بدون سانسور گذاشته
.

یه ذره سن داریم، باهاش جنگ داخلی رو دیدیم، جنگ خارجی رو دیدیم، دو سال عجیبی که کرونا اومد دیدیم، شدیدترین تروماها رو دیدیم، دلار هزار تا ۹۵ هزار تومنی رو دیدیم، ادم‌فروشی دیدیم، بی شرفی دیدیم، جون کندن واسه زندگی رو دیدیم، همه چی هم خوب شه من یکی دیگه اون آدم سابق نمی‌شم.

آدم میتونه کسی رو نبخشه اما دوستش داشته باشه، آدم موجود عجیبیه.

آدم از هر جایی که میره بخش زیادی ازش جا میمونه اونجا. روی کاشی هاش، روی میزی که دستشو میذاشت روش، روی صندلی و مبلش، روی دسته ی شیر آب، کلید برق...
و واقعا عجیبه بدونی توی همینجایی که تو قدم میزنی، بعدا یه سری آدم دیگه قدم میزنن و خاطرات جدید متفاوتی میسازن.
بار آخر به اطراف یه نگاه اجمالی میندازی، درو قفل میکنی و آخرین تماس دستت قطع میشه با دستگیره ی دری که هر روز بهش می‌خورد
و میری.
خداحافظی خیلی عجیبه...