‏چقدر سخته آدم نتونه باور کنه کسی واقعاً دوسش داره.

این نوشتهٔ نرگس صرافیان طوفان واقعاً خوندنیه؛ نوشته:

«من از کنار ساحل چند صدف با خودم آوردم و نمی‌دانستم که سرپناه خرچنگ‌هاست!
او مرا تنها گذاشت و نمی‌دانست که حضورش بزرگترین دلخوشی و پناهگاه روزهای سخت من است!
من به دوستم گفتم فعلا فرصت شنیدن حرف‌هایش را ندارم، در حالی که او همان لحظه لبه‌ی پرتگاه امیدواری جهانش ایستاده‌بود و عمیقا نیاز داشت با کسی حرف بزند.
ما آدم‌ها، همیشه نا آگاهانه جدی‌ترین آسیب‌ها را به هم می‌زنیم، بی‌آنکه حتی متوجه باشیم...
وقت‌هایی که قلبت از حرف یا رفتار کسی شکست؛ حکایت خرچنگ‌ها را به یاد بیاور و در نظر داشته‌باش که شاید طرف مقابلت حتی خبر نداشته که تو در مقابل فلان حرف یا رفتار او تا چه اندازه آسیب‌پذیر و شکننده بوده‌ای

زویا پیرزاد در وصف داشتن دوستِ صمیمی خیلی زیبا می‌نویسه:

«هیچ چیز لذت‌بخش‌تر از این نیست که یک نفر احساساتت را بفهمد، بدون اینکه مجبورش کنی!»
واقعاً هیچی از این لذت‌بخش‌تر و دلچسب‌تر نیست‌...

. .

وای واقعاً خاک بر سر من. یهو با یکی که اصن ارزشش رو نداره یه جور رفتار میکنم که طرف جدی جدی باور میکنه گوه خاصیه.

درک = شاید اون درگیر جَنگیه که از مال منم بزرگتره.
مهربونی = می‌فهمم خسته‌س. حق داره. زندگی واقعاً سخته.
درک مهربونی = آدم امن.

بنده عمیقاً تشکر می‌کنم از دوستان و آشناهایی که هر روز مجبورن منو تحمل کنن. واقعاً خسته نباشید.

کسایی که بعد از قطع رابطه حرمت‌ها رو نگه میدارن و حرفای حریم دو نفرنوتو جایی نمیگن، واقعاً ارزشمندن.

. .

One person is really like three people; the person you think you are, the person other people see, and the person you really are

یک آدم در واقع مثل سه‌ نفره؛ کسی که خودت فکر میکنی هستی، کسی که مردم فکر میکنن هستی، و کسی که واقعاً هستی‌!

‌‌‌‌‌‌.࿐

واقعاً بامزه‌ست که «مارمولک» توی تورکی می‌شه «اوغلان یولداشی». حالا اوغلان یولداشی چی می‌شه به فارسی؟ «دوست‌پسر». :)))))))))

You meet thousands of people and none of them really touch you. And then you meet one person and your life is changed forever.

شما هزاران نفر را ملاقات می کنید و هیچ کدام واقعاً شما را لمس نمی کنند.
و سپس با یک نفر آشنا می شوید و زندگیتان برای همیشه تغییر می کند.

.࿐