گاهی با خودم میگم کاش آدم بی‌تفاوتی بودم، مثل کسی که رفتار دیگران برایش اهمیت ندارد اما متاسفانه آدم حساسی‌ام، زود میرنجم و بیشتر از هر چیزی که باید درگیر فکر و خیال میشم.

میتوانم ساعت‌ها از رنجم حرف بزنم، اما واقعا فایده‌ای ندارد و تنها غم درک نشدن را به غم‌هایم اضافه میکند.

‏می‌توانم ساعت‌ها از رنجم حرف بزنم؛ اما واقعاً فایده‌ای ندارد و تنها غم درک نشدن را به غم‌هایم اضافه می‌کند.

پرسیدند چرا چنین بی مرز دوستش داری؟
گفتم او زخم هایم را بوسید
و «رنجم» را باور کرد...


. .

تو را دوست داشتم، چنان که گویی تو
آخرین عزیز من روی زمینی
تو رنجم دادی، چنان که گویی من
آخرین دشمن تو روی زمینم..!:)
• |.|

من صبورم اما
به خدا دست خودم نیست اگر می رنجم
یا اگر شادی زیبای تو را
به غم غربت چشمان خودم میبندم
من صبورم اما
چه قدَر با همه ی عاشقی ام محزونم
و به یاد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل یک شبنم افتاده ز غم مغمومم
من صبورم اما
بی دلیل از قفس کهنه ی شب می ترسم
بی دلیل از همه ی تیرگی رنگ غروب
و چراغی که تو را از شب متروک دلم دور کند
من صبورم اما
آه ، این بغض گران
صبر چه می داند چیست...
 
#حمید_مصدق

«تو زیباترین حزن من بودی، عزیزترین زخمم بودی و دلخواه‌ترین رنجم.»

پرسیدند:
چرا چنین بی‌مرز دوستش داشتی؟
گفتم:
او زخم‌هایم را بوسید
و رنجم را باور کرد ...

من صبورم اما، به خدا دست خودم نیست اگر می‌رنجم

.࿐

مناجاتی زیبا از خواجه عبدالله انصاری:

بارالها؛
از کوی تو بیرون نشود پای خیالم
نکند فرق به حالم
که برانی
چه بخوانی
چه به اوجم برسانی
چه به خاکم بکشانی
نه من آنم که برنجم
نه تو آنی که برانی...

نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد، نروم باز به جایی
پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی
کس به غیر از تو نخواهم
چه بخواهی چه نخواهی
باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی...
آمین

#خدا