ما تو رابطه آسیب میبینیم و همون رابطه هم میتونه ما رو ترمیم کنه، گاهی ارزشش رو داره که اعصابمون براش خورد بشه، به توافق رسیدن دوتا فرهنگ و گذشته مختلف سخته اما با گفتگو و درک متقابل امکان پذیره، قرار نیست همیشه وسط راه همدیگه رو رها کنیم، بعضی‌ وقت‌ها باید بمونیم‌ و‌ بسازیم، دوباره و دوباره.

A person who accept everything about you is the same person who deserve everything in you.

کسی که همه چیز تو رو می پذیره همون کسی که لایق همه چیز توست.

رابطه با آدم سالم فقط اون قسمتش که اشتباهاتش رو میپذیره و بهت این حس رو نمیده که مقصر همه چیز فقط تویی.

میدونستی که علم روانشناسی میگه هرگز این دو دسته از آدم‌ها رو از زندگیت حذف نکن:

۱. اون آدمی که گذشته‌ات رو می‌پذیره و همچنان با تموم قلبش تو رو دوست داره.
۲. اون آدمی که تموم تلاشش رو می‌کنه
تا تو رو خوشحال نگه داره.

یوقتاییم تکلیف مشخصه ولی آدم دلش نمیخواد بپذیره .

از من میپرسی بگرد دنبال کسی که مسئولیت پذیره و مسئولیت قبول میکنه، مسئولیت دوست دارمی که میگه، مسئولیت قولی که میده، مسئولیت حرفی که میزنه، مسئولیت حال کسی که کنارشه، مسئولیت اشک‌هایی که میریزه، مسئولیت دستی که میگیره.

یه وقتایی هم تکلیف مشخصه ، ولی آدم دلش نمی‌خواد بپذیره :(

Psychology says: you don't really need someone to complete you you only need someone to accept you completely.

روانشناسی میگه: تو واقعاً به کسی احتیاج نداری که کاملت کنه فقط به شخصی نیاز داری که تو رو کامل بپذیره...

It’s okay if your heart needs more time to accept what your mind already knows. Just don’t make it forever.

اگر قلبت به زمان بیشتری نیاز داره تا آنچه که ذهنت از قبل میدونه رو بپذیره، اشکالی نداره.
فقط برای همیشه کشش نده.

البته یه وقتایی هم تکلیف مشخصه، ولی آدم دلش نمیخواد بپذیره.