تو به کالبد زندگیم روح و جان بخشیدی
به زندگیه تاریکم نور بخشیدی
به منه بی حس ، حس بخشیدی
تو به من امید دادی
تو به من دوست داشتنو یاد دادی
تو به من عشقو هدیه دادی
کلمات قادر به ابراز حسم نیست اما این
زندگی فقط با دوست داشتن تو قشنگ میشه
با داشتن تو قشنگ میشه
با شنیدن صدای تو
با دیدن خنده های تو
این زندگیم رنگ میگیره
نیست آرامشی جز تو برای من
و با تو بودن بهترین لحظات عمر منِ
آرام جانم ، دوستت دارم

برات آرزو میکنم در زمان درست و جای درست ، کنار یک آدم درست ، قلبت آروم بگیره 🫀.

♡

تو به کالبد زندگیم روح و جان بخشیدی
به زندگیه تاریکم نور بخشیدی
به منه بی حس ، حس بخشیدی
تو به من امید دادی
تو به من دوست داشتنو یاد دادی
تو به من عشقو هدیه دادی
کلمات قادر به ابراز حسم نیست اما
این زندگی فقط با دوست داشتن تو قشنگ میشه
با داشتن تو قشنگ میشه
با شنیدن صدای تو
با دیدن خنده های تو این زندگیم رنگ میگیره :)
نیست آرامشی جز تو برای من
و با تو بودن بهترین لحظات عمر من
آرام جانم دوستت دارم

در نهایت منی که تو قدرشو ندونستی، عشق خودشو پس می‌گیره و این عشق رو به خودش می‌ده و یک روزی یک نفر بهتر از تو دوستش خواهد داشت، به هر شیوه ای که تو نتونستی

نوشته بود: وقتی کسی میدونه بهت ظلم کرده،ازت دوری میکنه، فاصله میگیره چون توان عذر خواهی و جبران نداره در حقیقت جراتش رو نداره.

تو رو بخوام تو یه جمله توصیف کنم، کلمه ها گم میشن میون تموم صفتای قشنگی که داری. تو اولین من بودی و اولین ها همیشه جور دیگه ای به زندگی آدم جون میبخشن و به دل میشینن. درست وقتی اومدی که از همیشه بیشتر خسته بودم و وقتی دیدمت فهمیدم معیار و معادله توی عشق جواب نیست. کافیه آدم خودتو برای اولین بار ملاقات کنی تا ببینی چطور رویاهات شکل اونو به خودش میگیره. من احساس امنیت به خودمو مثل باد برای نیزارها آسمون برای ابرها و دلربایی برای شعرها همیشه و همه جا با خودم دارم. من به خودم قول رسیدن به تو رو دادم. تو باید منی.

تو مثل لحظه‌ای هستی که شب، خودش رو فراموش می‌کنه و ماه رو بغل می‌گیره...
نه از جنس نور، نه از جنس سایه—تو از جنس آرامشی که هیچ واژه‌ای بلد نیست توصیفش کنه .

یه استادی داشتم میگفت : می‌دونی مرد چطور مرد میشه؟
برو آچاربرقی بخر، چوب و وسایل ساخت و ساز بخر و سعی کن بسازی..
مرد کسیه که یاد بگیره بسازه و بفهمه که همه چیز ساختنیه! رابطه خوب، کار خوب، شخصیت خوب..
مرد باید سازنده باشه و بلد باشه بسازه: زندگیشو، زنشو، ساختن رو یادبگیر.

بریده‌ای، اما نمی‌گی.
خسته‌ای، اما نمی‌خوابی.
دلت گرفته، اما نمی‌ریزی بیرون.
آخه یاد گرفتی
هیچ‌کس به اندازه‌ی خودت
حرفاتو جدی نمی‌گیره.

عاشق نمی‌شینه نگاه کنه از دستش بری. عاشق پیگیره، عاشق با چنگ و دندون نگهت می‌داره!