میگفت هیچوقت آدمی که حتی با فکر از دست دادنت گریه کرده رو ول نکن، بهت قول میدم هیچکس اندازه اون دوستت نخواهد داشت.

تراپیستم میگفت پارتنر امن کم کم خودش میتونه در نقش درمانگر برای زخم های درونیت باشه. درست میگفت.

میگفت هیچوقت هیچوقت هیچوقت، هیچ آدمی برای من اون آدمی نبود که من برای آدم‌های زندگیم بودم و من عمیقا میفهمیدم که چی میگه.

تو سریال good flight چیز جالبی میگفت، میگفت اگه میخوای بدونی که ینفر رو برای زندگیت دوست داری چشم‌هات رو ببند و تصور کن بعد از ظهر خسته از راه میرسی و ماشین رو داری پارک میکنی و میفهمی اون تو خونه منتظرته، اگه این فکر خوشحالت میکنه اون آدم زندگیته.

میگفت تو خیلی زودرنجی، دلم میخواست بهش میگفتم آدم‌ها از کسایی که دوسشون دارن بیشتر میرنجن، وگرنه بقیه که مهم نیستن.

ی جا ی تعریفِ قشنگی از اشک خوندم که میگفت؛
"و اشک تاوانی ست که چشم ها باید بابتِ درست ندیدن بپردازند…"
چقدر درست گفت.

ما بیش از اندازه قوی بودیم، مدام میشکستیم، شکسته‌هایمان را بند میزدیم و ادامه میدادیم‌، اشک میریختیم، اشک‌هایمان را خودمان با دست‌های خودمان پاک میکردیم و دوباره با تمام جسارت‌ روی پاهای خودمان می‌ایستادیم، ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمیدادیم، با کسی از دردهایمان نمیگفتیم و از کسی کمک نمیخواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن از پا در آمدیم، قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند.

میگفت وقتی کسی رو با همه ی وجودت دوست داشته باشی
اولین فکر هر روزته و آخرین چت هر شبت.

یکی میگفت:
اگه با رسیدن به پنجشنبه و جمعه خوشحال نمیشین دوستاتونو عوض کنین
اگه برا رسیدن به شنبه ذوق ندارین شغلتونو عوض کنین.
اگه بی صبرانه منتظری شنبه بیاد و برین سر کار همسرتونو عوض کنین
اگر هم کلا ذوق ندارین خودتونو عوض کنین
شما چیو عوض میکنین؟

𝙃𝙚 𝙨𝙖𝙞𝙙 𝙩𝙝𝙚𝙮 𝙬𝙚𝙧𝙚𝙣'𝙩!
𝙃𝙚 𝙗𝙚𝙡𝙞𝙚𝙫𝙚𝙙 𝙞𝙣 𝙝𝙞𝙨 𝙬𝙝𝙤𝙧𝙚.

میگفت نباشی هستن!
خـودشم بـه هرزگی اش ایمان داشت .