تو نباید بیای من رو هوایی کنی چون تو خودت میدونی اسمت ک میاد گریه‌ام میگیره، چون تو میدونی من هیچکس رو ندارم سر بذارم رو شونه‌هاش به یاد تو گریه کنم، چون تو میدونی از وقتی بهت پناه آوردم و شونه خالی کردی دیگه ترسیدم ب شونه‌ایی تکیه کنم، وقتی میدونی من هیچکس رو ندارم وقتی میدونی من رو چقدر خورد کردی نباید بیای خودت رو واسم یاد آوری کنی باشه؟

این چت بالا زندگی منو تغییر داد

تنها کارمندی میشناختم که میلیونر شد و رازشو ازش پرسیدم و این چت برای اون زمان و زندگیم تغییر کرد

به درجه‌ای از خستگی رسیدم که حوصله بودن در کنار آدم‌ها رو دیگه خیلی به ندرت دارم و نهایت مدت زمان ارتباط اجتماعی که میتونم داشته باشم حدودا دو ساعته و بعدش باید برگردم به غارم.

یه جا خوندم که میگفت:
من به این نتیجه رسیدم
هرکاری که پیش میاد
سعی در آموختن یه چیزی به انسان داره
اگه زود متوجه شی که هیچ
وگرنه هی تکرار میشه تا یاد بگیری...

سال‌ها گذشت و رویِ تمامی افکار متمرکز شدم و
بالاخره به این پاسخ رسیدم؛
مهم‌ترین داشته آدمی
“ذوقی” برای ادامه‌ی زندگیست…

خسته‌ام، به اندازه‌ی هزارویک‌سال خسته‌ام و هیچی به اندازه‌ی اون یکسال اضافه خسته‌ام نمی‌کنه که می‌بینم هزارسال دویدم اما هنوز هم نرسیدم.

‏به این نتیجه رسیدم که تو این دنیا برای خیلی چیزها باید پافشاری کنی، اما نه برای آدم‌ها.

من از همین میترسیدم .
که تو اون آدمی نباشی که من تو ذهنم ازت ساخته بودم
واسه همین بود که ترجیح میدادم از دور دوستت داشته باشم
تا از نزدیک هیچ حسی بهت نداشته باشم .

به مرحله ای رسیدم که دیگه
نه پول زیاد خوشحالم می‌کنه
نه پارتنر خوب و وفادار...

الان فقط و فقط شادی و آرامش خانوادم باعث خوشحالیم میشه...

اسم این مرحله چیه ؟!
🩷.🫂

‏از دوستی پرسیدم چرا ازدواج نمیکنی گفت:
‏هر وقت زورم رسید خوشبختی رو تقسیم کنم چشم
‏فعلا واسه سختیا شریک نمیخوام....