تا مغز استخون غمگینم میکنی عزیزم، به جایی رسیدم که هم نبودنت غمگینم میکنه، هم بودنت.

Sticks and stones may break your bones but words will break your soul.

چوب‌ها و سنگ‌ها ممکنه استخون‌هاتو بشکنن، ولی کلمه‌ها روحتو خدشه دار میکنن.

اومدم بگم تو غمت کنارتم، اما این حرف کوچیک‌تر از دردی بود که دیدم، زخم روی تن و روحت نشسته ولی دردش تا مغز استخونم نفود کرده.

جمله‌ای که ازش تا مغز استخون متنفرم، مگه من ازت خواستم؟ خودت کردی، آدم و اون لطف و مهربونیش رو بی‌عزت میکنید و باعث میشد دیگه نه تنها برای شما بلکه اون آدم برای هیچکس دیگه‌ای قدمی از روی محبت برنداره.

جمله ای که ازش تا مغز استخون متنفرم:
مگه من ازت خواستم؟خودت کردی!
آدمو اون لطف و مهربونیشو بی عزت می‌کنید و باعث می‌شید دیگه نه تنها برای شما بلکه اون ادم برای هیچکس دیگه‌ای قدمی از روی محبت برنداره.

من برای ادامه دادن یا ندادن تاس نمیریزم، یا میمونم تا استخونم بشکنه، یا طوری میرم که به نظر بیاد هیچوقت نبودم، بدون اما و اگر.

بار دردی که رو شونه‌مه اونقدر بزرگه که بعضی‌وقتا حس می‌کنم حتی اگه یه تریلی بزرگ از روم رد شه، حتی اگه صدای شکستن استخونامو بشنوم، نمی‌تونم درد دیگه‌ای رو احساس کنم.

وقتی درد به استخونت برسه، حتی گریه ات هم دیگه نمیاد، چون به درجه ای از بیحسی رسیدی.

رشد درد داره. ولی می‌ارزه. خوش رنگ و لعابت می‌کنه، تراشت میده، جلات میده، برق می‌افته به ریخت و قیافت. درد داره‌ها، تا دلت بخواد، صدای شکستن استخوناتو می‌شنوی، ولی می ارزه🤌🏻

یه شبایی چنان غم تا پوست و استخونت نفوذ میکنه که با خودت میگی امشب دق میکنم، دیگه تموم شدم، ولی با هر بدبختی ام که شده خوابت میبره
با هر مکافاتی از خواب بیدار میشی و میبینی اون مشکلات هنوز سرجاشه....
9/23