بعضی اوقات انقدر از طرف احساسات خودت لبریزی که دیگه جایی برای احساسات دیگران نداری، همینجوریشم نصف انرژی روانیت بخاطر شکستنت از بین رفته و با بقیه باقی مونده باید خودت رو بسازی.

غصه ها را پشت گوشم می اندازم ،
چونان طره ی گیسویی رها ،
و تسلیم دست ها ...
من باید حالم خوب باشد ،
باید شاد باشم ، باید بخندم ، باید آرام باشم ...
هرگز این شب را ادامه نخواهم داد ،
و هرگز این ابرهای بارور را نخواهم بارید ،
فردا همه چیز ، جور دیگریست ...
این منم ! کسی که غمی در دلش ،
جسارتِ ماندن ندارد !
این منم ! کسی که اراده ای در باورش ،
جرات شکستن ندارد !
آفتاب که زد ؛ از نو جوانه خواهم زد ،
شکفته خواهم شد ،
شکوفه خواهم داد ...

#نرگس_صرافیان_طوفان

2 things I've learned from Heartbreaks:
- Most of the time, you're the person breaking your own heart.
- You were okay before, you will be okay after.

۲ چیزی که از دل شکستن یاد گرفتم این بود که:
- بیشتر وقتا، این تویی که داری دل خودتو میشکنی.
- قبل اینکه دلت بشکنه خوب بودی، بعد از اونم خوب می‌شی.

به قدرت خودت شک نداشته باش

هر چقدر اصیل‌تر، عمیق‌تر، ارزشمندتر و قابل اعتمادتر باشی به‌خاطر آسیب‌های زیادی که تجربه کردی به کسی زخم نمی‌زنی، چون از میزان درد و ذات رنج خبر داری!
تو زمانی یک انسان درست هستی که اجازه ندی تکه های وجودت عقده و باعث شکستن دیگران بشه...

سردرد، معده درد و درد دست چپم بخاطر حرف‌هاییه که ریختم تو خودم، حرف‌‌هایی که باید فحش میشدن تو روی یه سری آدم که سرم درد نگیره، تهوعی که باید خالی میشد تو روی یه تعداد که معده درد نشه، قلبی که یه تعداد شکستنش و تهش گفتن تو چقدر کم ظرفیتی.

آدمها
قند را میشکنند تا از حلاوتش بهره گیرند
رکورد را میشکنند به افتخارش برسند
هیزم را میشکنند تا به گرمای آتش برسند
غرور را میشکنند تا به افتادگی برسند
سکوت را میشکنند به آوازی برسند
برای همه ی شکستن هایشان
دلایل خوبی دارند آدمها....
هنوز نفهمیدم چرا آدمها "دل" میشکنند

. ژبوته

#یگانه_مظهری

A BIRD SITTING ON A TREE IS NEVER AFRAID OF THE BRANCH BREAKING, BECAUSE HER TRUST IS NOT ON THE BRANCH BUT ON ITS OWN WINGS.

پرنده ای که رو شاخه نشسته
از شکستن شاخه هراسی نداره،
چون اتکاش به بالهاشه نه به شاخه!

.
تا اطلاع ثانوی خیلی
«ای حریر بی‌تحمل،
ای شکستنی‌تر از گل» هستم

امشب خیلی "ای حریر بی‌تحمل ، ای شکستنی‌ تر از گل» هستم

بار دردی که رو شونه‌مه اونقدر بزرگه که بعضی‌وقتا حس می‌کنم حتی اگه یه تریلی بزرگ از روم رد شه، حتی اگه صدای شکستن استخونامو بشنوم، نمی‌تونم درد دیگه‌ای رو احساس کنم.