Happy people build their inner world, unhappy people blame their outer world.

انسانهای شاد دنیای درونشان را میسازند، انسانهای غمگین دنیای بیرونشان را سرزنش میکنند.
. ⃟.

- یه سکوتی هم هست
که مالِ بعد از شنیدنِ یه سری حرفاییه که نباید می‌شنیدی!
بیرونش سکوته‌ها ،
ولی از درون هِی صدایِ شکستن میاد
هی صدایِ شکستن میاد
هی صدایِ شکستن میاد!!

#توئیت

یه سکوتی هم هست
که مالِ بعد از شنیدن یه سری حرفاییه که نباید میشنیدی
حس عجیبیه
بیرونش سکوت
ولی از درونت هی صدای شکستن میاد ...

... قاعده ی چهلم: عمری که بی عشق بگذرد، بیهوده گذشته.
نپرس که آیا باید در پی عشق الهی باشم یا عشق مجازی؟
عشق زمینی یا عشق آسمانی؟
یا عشق جسمانی؟
از تفاوت ها تفاوت می زاید. حال آنکه به هیچ متمم و صفتی نیاز ندارد عشق. خود به تنهایی دنیایی است عشق. یا درست در میانش هستی، در آتشش، یا در بیرونش هستی، در حسرتش ...

hɑԹԹᎽ ԹҽօԹӀҽ ᏰυiӀժ †hҽir innҽr աօrӀժ, υnhɑԹԹᎽ ԹҽօԹӀҽ ᏰӀɑʍҽ †hҽir օυ†ҽr աօrӀժ

انسانهای شاد دنیای درونشون رو می‌سازن انسانهای غمگین دنیای بیرونشون رو سرزنش می‌کنن

ازش فاصله نگیر
اگه سرد شه دیگه درست نمیشه

باهاش قهر نکن
بی تو بودن رو یاد میگیره

تهدیدش نکن
دعواش نکن
میره پشته یکی دیگه قایم میشه!
اون آدم پناهش میشه

اگه دوستش داری ... همونجوری که هست دوستش داشته باش، سعی نکن عوضش کنی
اگه دوستش داری ... اشتباهاتشو به روش نیار ... آدم جایز و الخطاست
اگه دوستش داری ... تو اوج بدی ها و تلخی ها و سختی ها ... از آغوشت بیرونش نکن ... بذار یاد بگیره دنیاش و زندگیش همون آغوشیه که توشه ... نذار بره جای دیگه ازدست تو گریه کنه اوموقعست که دیگه تو، توی قلبش جایی نداری ...!

‏یہ سڪوتیم هست
مال بعد از شنیدن یہ سرے از حرفاییہ ڪہ نباید مےشنیدے
ببین حس عجیبیہ!
بیرونش سڪوتہ ولے از درونت هے صداے شڪستن میاد
و تو راهے جز لبخند زدن ندارے ...

❣

کسی را که در اندرون اندکی روشنایی نبود، پند بیرونش سود ندارد.
و هر که را در اندرون اندکی روشنایی بود، روشنایی کلام عارفان از گوش او در آید تا اندر وی پیوندد،
نور سوی نور دَوَد. اگر خواهی که در زیر خاک نروی، در نور گریز، که نور زیر خاک نرود...

"مجالس سبعه"

آدمهای خوب همیشه اول داستان لبخند به لب دارند
در عمیق ترین فکرهایشان ، آنجا که دست هیچکس نمیرسد تا از دریای افکارشان بیرونشان بکشد ،باز حواسشان به دوستشان هست که دلش نگیرد
همان هایی که برای بچه‌ای که با دقت از پشت پنجره ماشین بهشان زل زده شکلک در میاورند
آدمهایی که اشکشان دربیاید اشک در نمی‌اورند
خوبها وقتی ازشان تعریف میشود متواضعانه تبسم میکنند
در همه حال حالتان را جویایند و به یادتان هستند ،حتی اگر وقتی که خطاب کنیدشان : "چطوری بی مرام " باز لبخند مهربانانه شان را میزنند و میگویند "کوتاهی از ماست ، حالا اصل حالت چطوره با مرام ؟"
آدمهایی که فدایی شدند برای کس ها و ناکس‌ها
دوست و دشمن فرقی نمیکند
مهربانی در بند بند وجودشان میجوشد
همان ها که لقمه ای اگر هست کوچکترینش سهم خودشان میشود و به هنگام گذر از جایی که پرنده ای در حال غذا خوردن است مسیرشان را کج میکنند که یه وقت نپرد ..
همان ها که پیرمرد دست فروشی را می‌بینند ،بغض میکنند
انها که دوست دارند زودتر از پدر و مادر و عزیزان خود بمیرند نکند که داغِ آنها را ببینند
همان ها که حسادت را بلد نیستند و وقتی خبرِ خوش برای دوستانشان میشوند اشک شوق در چشمهایشان حلقه میزند
آدمهای خوب متهم میشوند به بدی ، به شورش را در آوردن
ندانستم که چون خوبند، بدند
یا چون از خوبی شورش را در‌آورند ، بد شدند
اما هرچه که هست
نابند ، کم‌اند
همان ها که آخر داستان ، وقتی ترک میشوند با وجود شکسته‌‌شده‌شان
با اینکه مقصر نیستند
عذر خواهی میکنند و میگویند ببخش اگر حتی مهربانیم اذیتت میکرد ، دست خودم نبود، لبخند معرکه ات همیشگی ..
آدم های خوب
اول داستان محکومند به مرموزی بابت خنده ها و تبسم‌هاشان
و آخرش خوبی هایشان رنگ دیوانگی به خود میگیرد و با حرف های این و آنی که میگویند : "خلی به قرآن " "انقدر خوب نباش" می‌میرند...

قدیمی ها ندانستند
خدا آدمهای خوب را زود نمیبرد
ما آدمهای خوب را زود میکشیم...

کچلی از حمام بیرون آمد و دید که کلاهش را دزدیده اند. داد و فریادی راه انداخت و کلاهش را از حمامی خواست. حمامی گفت: "من کلاه تو را ندیده ام و تو چنین چیزی به من نسپر ده ای. شاید اصلا" کلاهی بر سر نداشته ای."

کچل گفت: "انصاف بده ای مسلمان! آیا این سر من از آن سر هاست که بشود بدون کلاه بیرونش آورد؟!"