اگه دوستش داری همونجوری که هست دوستش داشته باش سعی نکن عوضش کنی! تهدیدش نکن دعواش نکن میره پشت یکی دیگه قایم میشه اون پناهش میشه...

ازش فاصله نگیر
اگه سرد شه دیگه درست نمیشه

باهاش قهر نکن
بی تو بودن رو یاد میگیره

تهدیدش نکن
دعواش نکن
میره پشته یکی دیگه قایم میشه!
اون آدم پناهش میشه

اگه دوستش داری ... همونجوری که هست دوستش داشته باش، سعی نکن عوضش کنی
اگه دوستش داری ... اشتباهاتشو به روش نیار ... آدم جایز و الخطاست
اگه دوستش داری ... تو اوج بدی ها و تلخی ها و سختی ها ... از آغوشت بیرونش نکن ... بذار یاد بگیره دنیاش و زندگیش همون آغوشیه که توشه ... نذار بره جای دیگه ازدست تو گریه کنه اوموقعست که دیگه تو، توی قلبش جایی نداری ...!

هیچ وقت دوستم سجاد را از یاد نمی برم ... پسری بود مودب و البته کمی مذهبی . دوچرخه ای داشت بسیار زیبا و به قول معروف دنده کلاجی . 2 کمک فنره و چه و چه !
بسیار وابسته به دوچرخه مشکی رنگش ...
تماما به او می گفتم حیف است ... چفت و بندش کن ! نا غافل دزد می زند و داغش به دلت می ماند !
او هم در جواب می گفت : قفل می خواهم که چه ! روزی یک بار برایش آیت الکرسی میخوانم که نبرند ! خدا پناهش است ...
شش ماهی جواب داد اما امان از دزدی که نمی دانست این دوچرخه آیت الکرسی خوانده شده است . برد !
داغش ماند به دلش و یک عمر غلط کردم !
حالا شده داستان ما !انگار آیت الکرسی خوانده ایم برای عشقمان و هر روز دوستت دارم های بی عمل !
می برند آقا ! داغش به دلتان می ماند ! عمل کنید ...

: «سیمین.یکتا»

♥ وقتی یکیو دوست داری …

اشکشو در نیار …
با اشکاش از چشماش میوفتی …

♥ ازش فاصله نگیر …
اگه سرد شه دیگه درست نمیشه …

♥ باهاش قهر نکن …
بی تو بودن رو یاد میگیره …

♥ تهدیدش نکن …
دعواش نکن …
میره پشته یکی دیگه قایم میشه …
اون ادم پناهش میشه …

خداوندا !
پناهش باش، یارش باش
جهان تاریکی محض است
“میترسم”
کنارش باش!

♥ وقتی یکیو دوست داری ...
اشکشو در نیار ...
با اشکاش از چشماش میوفتی ...

♥ ازش فاصله نگیر ...
اگه سرد شه دیگه درست نمیشه ...

♥ باهاش قهر نکن ...
بی تو بودن رو یاد میگیره ...

♥ تهدیدش نکن ...
دعواش نکن ...
میره پشته یکی دیگه قایم میشه !
اون ادم پناهش میشه ...

خدایا
هرکس به یادم است به یادش باش,
کنارم نیست کنارش باش,
اگر تنهاست پناهش باش...

زمستان را
به خاطر چتری دوست دارم
که سرپناهش را در باران
قسمت می‌کنی با من
و هر قدر هم که گرم بپوشی
یقین دارم باز
در صف خلوت سینما خودت را
دلبرانه می‌چسبانی به من

هنوز باورم نمی‌شود
که سال به سال
چشم به راه زمستانی می‌نشینم
که سال‌ها
چشم دیدنش را نداشته‌ام