‏با دین یا بدون دین؛
‏انسانهای خوب کارهای خوب میکنند
‏و انسانهای بد، کارهای بد...
‏اما برای اینکه انسان با ظاهر خوب،
‏کارهای بد کند، قطعاً به دین نیاز دارد!!!

✿ کپشن خاص ✿
آدم ها آرام آرام پیر نمیشوند..
آدمها در یک لحظه ..
با یک تلفن...
با یک جمله ...
با یک نگاه..
با یک اتفاق....
با یک نیامدن..
بایک دیر رسیدن.
بایک "باید برویم"..
وبایک "تمام کنیم" پیر میشوند
آدمها را لحظه ها پیر نمیکنند..
آدم را آدم ها پیر می کنند.

دنیا به زن های مقاوم نیاز دارد.
زن هایی که بی توجه به محیط پیرامونشان، سرزنده و پر انرژی هستند.
زن هایی که از گفتن حقیقت،
بیان اعتقاداتشان، نمیترسند...
زن هایی که سرشار از استعداد، عاطفه و مهربانی اند. خودشان را با مردها مقایسه نمیکنند، با سایر زن ها هم نمیجنگند. بلکه همه انسان ها را همان طور که هستند میببنند و همواره در جستجوی زندگی بهتر و عشق پایدار هستند...
_ماری فرلئو

‍ ‍ آدم های کمی هستند که میدانند؛
تنهایی یکـ نفر حرمت دارد،
همین طور بی هوا سرشان را پایین نمی اندازند و بپرند وسطِ تنهایی آن فرد ..
چون خوب میدانند که اگر آمدند؛
باید بمانند،
تا آخرش باید بمانند،
آنقدر که دیگر تنهایی وجود نداشته باشد ..
وگرنه مسافرها همیشه موقع خداحافظی، تنهایی را هزار برابر میکنند ...

#علیرضا_اسفندیاری

✿ کپشن خاص ✿
کاری به کار همدیگر نداشته باشیم...
باور کنید تک تک آدم ها زخمی‌اند....
هرکس‌ درد خودش را دارد دغدغه‌ی خودش را دارد
مشغله‌ی خودش دارد
باور کنید...
ذهن‌ها خسته‌اند قلب‌ها زخمی‌اند
زبان‌ها بسته‌اند برای دیگران آرزو کنیم
بهترین‌ها را....راحتی را....همه گم شده‌ایم
یاری کنیم همدیگر را تا زندگی برایمان لذتبخش شود..
آدم ها آرام آرام پیر نمیشوند..
آدمها در یک لحظه ..
با یک تلفن...با یک جمله ...با یک نگاه ... با یک اتفاق...
با یک نیامدن..بایک دیر رسیدن.بایک "باید برویم"..
وبایک "تمام کنیم" پیر میشوند
آدمها را لحظه ها پیر نمیکنند..آدم را آدم ها پیر می کنند.
سعی ڪنیم هوای دل همدیگر را بیشٺر داشته باشیم.
همدیگر را پیر نکنیم...

همان‌هایی‌ که‌ تا دیروز
دیوانه‌وار برایِ‌ ماندن‌ میجنگیدند
سکوت‌ میکنند..
بی‌تفاوت‌ میشوند
و جوری‌ میروند
که هیچ‌ پلی‌ برایِ‌ بازگشتشان‌ باقی نمانده‌ باشد.

✿ کپشن خاص ✿
اتاق سی. پی. آر

اتاق " سی.پی.آر " بیمارستان جای جالبی ست
آدم هایی که بیرون از آن تند و تند قدم میزنند ، گریه میکنند ، دعا میکنند ،حالشان بهتر از بیماری که برای زنده ماندن با دستگاه شوک دست و پنجه نرم میکند نیست.

آدم های بیرون از اتاق از یک چیز میترسند؛ از "نبودن" !
از نزدن ضربان قلب عزیزترین شخص دنیایشان ، از جای خالیه یک آدم .
اتاق شوک جای بد و جالبیست
تمام قول های عالم پشت دَرش داده میشود ! تمام خاطرات مرور میشود !
تمام خوبی هایش یادآوری میشود !

حالا چشمتان را ببندید. بهترین آدم زندگیتان را درون این اتاق تصور کنید.
فرض کنید تنها کسی هستید که او دارد
به خوبی هایی که قبلا به شما کرده فکر کنید
به جای خالیش
نبود آدم ها را هیچ چیزی پر نمیکند !

لطفاً در زندگیتان یک اتاق سی پی آر ، یک اتاق شوک داشته باشید
و خوبی های آدم های دنیایتان را احیا کنید .
بعضی روزها امروزمان به فردا نمیرسند.

.

هیچ رویایی
به پای بیداری‌ام با #تُ نمیرسد
خواب‌ها فقط خودشان را اذیت میکنند


#ندانم

. .

✿ کپشن خاص ✿

این متن عالیه ....

کاری به کار همدیگر نداشته باشیم...
باور کنید تک تک آدم ها زخمی‌اند....
هرکس‌ درد خودش را دارد دغدغه‌ی خودش را دارد
مشغله‌ی خودش دارد
باور کنید...
ذهن‌ها خسته‌اند قلب‌ها زخمی‌اند
زبان‌ها بسته‌اند برای دیگران آرزو کنیم
بهترین‌ها را....راحتی را....همه گم شده‌ایم
یاری کنیم همدیگر را تا زندگی برایمان لذتبخش شود..
آدم ها آرام آرام پیر نمیشوند..
آدمها در یک لحظه ..
با یک تلفن...با یک جمله ...با یک نگاه ... با یک اتفاق...
با یک نیامدن..بایک دیر رسیدن.بایک "باید برویم"..
وبایک "تمام کنیم" پیر میشوند
آدمها را لحظه ها پیر نمیکنند..آدم را آدم ها پیر می کنند.
سعی ڪنیم هوای دل همدیگر را بیشٺر داشٺہ باشیم.
همدیگر را پیر نکنیم....

"بعضی آدمها دنیا رو زیبا میکنند"؛
آدمایی که هروقت ازشون بپرسی
چطوری؟ میگن خوبم.
وقتی بهشون زنگ میزنی و بیدارشون میکنی! میگن بیدار بودم! یا میگن خوب شد زنگ زدی...
وقتی میبینن یه گنجشک داره رو زمین غذا میخوره راهشون رو کج میکنن که اون نپره اگه یخ ام بزنن، دستتو ول نمیکنن بزارن تو جیبشون.
ادم هایی که با صد تا غصه تو دلشون بازم صبورانه پای درد دلات می شینن!
همینها هستند که دنیارا جای بهتری میکنند؛
مثل آن راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند میگوید: روزخوبی داشته باشی...

آدمهایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان میشوی، رو بر نمیگردانند.
لبخند میزنند و هنوز نگاه میکنند.
دوستهایی که بدون مناسبت کادو میخرند و میگویند این شال پشت
ویترین انگار مال تو بود.
یا گاهی دفتر یادداشتی، کتابی..
آدمهایی که از سر چهارراه، نرگس نوبرانه
میخرند و با گل میروند خانه
کسانیکه غم هیچکس را تاب نمیاورند
و تو رابه خاطرخودت میخواهند و
خلاصه در یک کلام، بامعرفتن.
ای کاش میشد این ادم ها رو قاب کرد و به در و دیوار شهر زد.