دیگر هیچ رفتن و ترک شدنی عمیقاً غمگینم نمی‌کند؛ آن‌که باید می‌مانْد، رفت. دیگر چه فرقی می‌کند چه کسی بیاید و چه کسی برود…


. .

نوشته بود :
زنــان ذاتأ شادند. دوچیز آنها را غمــگین می‌کند؛
مــردی که دوستش دارند وطن


..

هیچ چیز کمک نمی‌کند؛ یا خودم به داد خودم می‌رسم، یا دیگر تمام شده‌ام.

جایی دورتر از خودم ایستاده‌ام به تماشای کسی که جای من زندگی می‌کند؛


چه بی‌رحمانه تنهاست و
چه به ناچار قوی...

اگه بگن چرا همیشه غمگینی ، میگم:

غم دیارش را ترک نمی‌کند؛
هیچ‌گاه از من نمی‌رود‌...
• |.|

Leave last year’s doubts behind, this is your moment to rise and rewrite your story. The past doesn’t define you; the actions you take today do. Step into this year with purpose, passion, and belief in your limitless potential. Your time is now.

تردیدهای سال گذشته را پشت سر بگذارید، این لحظه شماست تا بلند شوید و داستان خود را بازنویسی کنید. گذشته شما را تعریف نمی کند؛ اقداماتی که امروز انجام می دهید شما را تعریف میکنند. با هدف، اشتیاق و باور به پتانسیل بی حد و حصر خود وارد این سال شوید. وقت شما الان است.

یک زن
سزاوار مردی است که در ناز و نوازش با پدرش رقابت کند؛
نه مردی که در تحقیر او با زندگی رقابت کند.

رفتنت
دردی را
درمان نمی کند؛
بمان،
بمان و
زخم هایم را
مرهمی باش،
زخم هایی که
تنها
برای التیام
دست های تو را می شناسند.

#محمدشیرین_زاده

پناه تو را قشنگ‌تر می‌کند؛
چه باشی برای کسی،
چه کسی باشد برای تو...

به قول غسان کنفانی:
«به کسی که برایت نمی‌نویسد، مزاحمِ روزهایت نمی‌شود، درباره‌ات نمی‌‌خواند، مهم ترین تاریخ‌ های تو را حفظ نمی‌کند، و زندگی‌ ات را پُر از کارهای شگفت‌‌انگیز نمی‌کند؛ وابسته نشو..»