آخ که چقدر خانه خوب است
نور خوب است
گل ها ، کتاب ها ، کلمات ..
نوازش نسیم روی دست هایم
بوی مشک ، صدای موسیقی و حرف های تو ..

♡

روز هایم به تظاهر بر سرخوشی می‌گذرد و شب هایم به جان کندن و مردن...

نوشته بود؛
‏بعضی‌ روزها دلم می‌خواهد روی پیشانی‌ام بنویسم:
«دارم برای زنده ماندن، آرام ماندن و عبور از طوفان‌های درونم می‌جنگم؛ لطفا زخمی دیگر بر روی زخم‌هایم اضافه نکنید.»

کاش این روزگار ، به نرمی و مهربانی دست هایت بود وقتی که غم هایم را نوازش می‌کنی .️

♡

I ᴛʀʏ ᴛᴏ ᴅʀᴏᴡɴ ᴍʏ sᴏʀʀᴏᴡs.،
Bᴜᴛ ᴛʜᴇ ʙᴀsᴛᴀʀᴅs ʜᴀᴠᴇ ʟᴇᴀʀɴᴇᴅ ᴛᴏ sᴡɪᴍ...

می‌کوشم غم هایم را غرق کنم،
اما بیشرف‌ها یاد گرفته‌اند شنا کنند...

«زمانی که در جایی در خودم فرو ریختم، هیچ‌کس برای آبادی من نیامد؛ من همیشه خودم بر ویرانه‌هایم آجر شده‌ام.»

پرسید : زندگی چطوری میگذره؟!
گفتم : این روزهایم به تظاهر میگذرد ...
تظاهر به بی خیالی ، به شادی ؛ به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست !
اما چه سخت میکاهد از جانم این نمایش ...

ما بیش از اندازه قوی بودیم، مدام میشکستیم، شکسته‌هایمان را بند میزدیم و ادامه میدادیم‌، اشک میریختیم، اشک‌هایمان را خودمان با دست‌های خودمان پاک میکردیم و دوباره با تمام جسارت‌ روی پاهای خودمان می‌ایستادیم، ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمیدادیم، با کسی از دردهایمان نمیگفتیم و از کسی کمک نمیخواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن از پا در آمدیم، قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند.

My soul recognized you long before my eyes did.

روحم تو را خیلی قبل‌تر از چشم‌هایم شناخت.

و
شاید
این
ما
هستیم
که
تمام
می‌شویم،
نه
غم‌هایمان....