شب است
رؤیای دوردستِ تو نزدیک می‌شود ..

. فروغ فرخزاد

ﻫﯿﭻ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ؟
ﻫﯿﭻ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﯼ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺭﺅﯾﺎﯼ ﻣﻦ ؟

ﻫﯿﭻ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﯼ ﻣﺎﯾﮥ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻏﺰﻝ
ﻧﺎﻡ ﺯﯾﺒﺎﯾﺖ ﺷﺪﻩ ﺗﮏ ﺑﯿﺖ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ

ﻫﯿﭻ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺗﻮ ، ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ
ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻣﻦ

ﻫﯿﭻ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﯼ ﺷﻌﺮ ﺷﻮﺭ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﻋﺸﻖ
ﺍﯼ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺷﺪﻩ ﺷﻌﺮ ﺗﺮ ﻭ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻣﻦ

ﻫﯿﭻ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﯼ ﺗﻮ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻮﺩﻧﻢ
ﺍﯼ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﺍﺭﻭﯼ دل شیدای من

هیچ یادم میکنی ای آشنای گم شده
توکه هستی تاابدیادمن ای دنیای من

دلبسته به سکه‌های قلک بودیم
دنبال بهانه‌های کوچک بودیم

رؤیای بزرگ‌تر شدن خوب نبود
ای‌کاش تمام عمر کودک بودیم

هر کجا باشی ، در آنجا ، یار..! می نازم به تو
بی شماران عاشقم . . . هر بار می نازم به تو

دلربایی می کنی هر لحظه با خوب و بدت
حرف من این است ای دلدار می نازم به تو

قسمت شیرین من فرهاد چشمان تو شد
شاکرم بر درگه دادار...می نازم به تو

«مستم از رؤیای مِیگونت به هردم در خیال»
مانده دل، آری، دراین افکـار، می‌نازم به تــو

روزهایم در زلال چشم تو شب می شود
من اگر خوابم ،اگر بیدار می نازم به تو

شهریارم . . ! خانه ای آباد در قلبم بساز
بر سرم هم گر شوی آوار می نازم به تو

طاقت ندارم از نگاهت دور باشم
یا پیش هم باشیم و من مجبور باشم...
‌
با من بمان، هر لحظه می‌افتم به پایت
هر چند در ظاهر، زنی مغرور باشم
‌‌
وقتی دلت صیاد این دریاست ای کاش
من ماهیِ افتاده‌ای در تور باشم
‌
بگذار با رؤیای وصلت خو بگیرم
حتی اگر یک وصله‌ی ناجور باشم
‌
آغوش وا کن حرف‌هایم گفتنی نیست
تا کی فقط در شاعری مشهور باشم؟!
‌
پیراهنم ارزانی چشمان مستت
لطفی ندارد عشق اگر محصور باشم
‌
روزی اگر سهم کسی بودی دعا کن
من کور باشم، کور باشم، کور باشم...

#زهرا_شعبانی

خواب ها تمام می شوند..
تــــــــو
امّا رؤیای بی انقضای منی..!

حسین مــــن ...
روزﮔﺎرﯾﺴﺖ ﺑﻪ رؤﯾﺎی ﺣﺮم دﻟﺒﺴﺘﻢ
ﭼﻘﺪر ﺻﺤﻦ ﺗﻮ زﯾﺒﺎﺳﺖ ﻣﺮا ﻫﻢ درﯾﺎب ...

زندگیم بنام تو ...
از دور ســـلام ...

*اَﻟﺴﱠﻼم ُ ﻋَﻠَﻰ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ َو ﻋَﻠﻰ ﻋَﻠِﻰ ِّ ﺑْﻦ ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦَِ
و ﻋَﻠﻰ اَوْﻻد ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ ِو ﻋَﻠﻰ اَﺻْﺤﺎب ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ*

خوش به حال دل ما گرچه پر از تنهایی ست

هرچه هم هست گرفتار غم لیلایی ست

هرچه از جور زمان زخم به قامت دارد

جای شکرش سر جاش است پر از شیدایی ست

ما گداییم ولی عزتمان لم یزلی ست

که گدایی سر کوی حسین آقایی ست

هرکسی قدر پر کاه به او دل بسته ست

به خداوند قسم حیدری و زهرایی ست

آبروی دوسرا نوکری هیئت اوست

قسمت هر که از او دل بکند، رسوایی ست

ما همه اهل خرابات حسین آبادیم

کربلایی ست هر آن کس که دلش اینجایی ست

هرکه بر سر در قلبش نزند نام حسین

به خدا اهل ولا نیست، که او دنیایی ست

دیدن خواب حرم قسمت هر هفته ی ماست

وه که این خواب عجب خواب و عجب رؤیایی ست

حسین مــــن ...

روزﮔﺎرﯾﺴﺖ ﺑﻪ رؤﯾﺎی ﺣﺮم دﻟﺒﺴﺘﻢ

ﭼﻘﺪر ﺻﺤﻦ ﺗﻮ زﯾﺒﺎﺳﺖ ﻣﺮا ﻫﻢ درﯾﺎب ...

صبحم بنام تو ...
از دور ســـلام ...

*اَﻟﺴﱠﻼم ُ ﻋَﻠَﻰ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ َو ﻋَﻠﻰ ﻋَﻠِﻰ ِّ ﺑْﻦ ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦَِ و ﻋَﻠﻰ اَوْﻻد ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ ِو ﻋَﻠﻰ اَﺻْﺤﺎب ِ اﻟْﺤُﺴَﯿْﻦ*

رو می زنم به آسمان ، کمی بارانش را
برای ضیافت امشب به من قرض دهد ..
ضیافت امشب یعنی
دستانم را صرف فعل گرفتن کنی تا
آغوشم دوباره به حق دار برسد ..
آغوشمــ...ـان ..
آغوشمـــان را
در نزول باران به هم جولان دهیم ،
در شبی که دلخوش به نگاه هم
پشت به شعور شهر می کنیم .. و
می ایستیم روی خیال تخت شده از لمس یکدیگر ..
و با اشک های محکوم به شوق
از رویا سبقت می گیریم .. و
باور می کنیم هنوز
رؤیایی از زندگی در ما هست
که ارزش دیدن داشته باشد ..


{ حمیدرضا هندی }