نمیشود که فقط بجنگی و تلاش کنی و وسط بمباران مشکلات دوام بیاوری و با یک حفرهی خالی در قلبت راه بروی و زندگی کنی! نمیشود که از درون احساس فقدان داشتهباشی و از بیرون آرام و خونسرد به نظر برسی. نمیشود که در قبال عمیقترین زخمها و نیازهای وجودیات پاسخی دریافت نکردهباشی و بهبود نیافتهباشی و فراموش کردهباشی و به حواشی دلخوش شدهباشی.
تا کجا میتوان سرسپرده و تسلیم شرایط بود و طغیان نکرد و فریاد نزد؟
بالآخره یکجایی کم میآوری و صبرت تمام میشود و سد دفاعی اندوهت میشکند و تمام بغضهای فرو خوردهات را درست در جایی که هیچکس فکرش را نمیکند میشکنی و به وسعت اقیانوس بیاختیار هقهق میکنی و اشک میریزی و فریاد میزنی ...
ما چه میدانیم در دل آدمها چه میگذرد؟!
#نرگس_صرافیان_طوفان
پست ها و اس ام اس های مربوط به کلمه ی یافته
عزیزان علاقه مند جهت ارسال جملات خود میتوانند با تلفن همراه به سایت ما وارد شوند تا پس از ثبت نام و ایجاد پروفایل قابلیت ارسال جمله برایشان فعال گردد،
شما میتوانید دوستان جدید در «کپی پیست کن» بیابید :)
بعضیها رو نه از روی عشق، بلکه از روی زخم هامون انتخاب میکنیم، فکر میکنیم عاشقشونیم! ولی در واقع داریم زخمی رو تکرار میکنیم که هنوز التیام نیافته!
You are my answered prayer, my fulfilled wish, and my realized dream
تو جواب دعاهایم، آرزوی قلبی من و رویای دست یافته من هستی
“اگر انسانهای التیامیافته گذشتهای دارن؛ پس انسانهای ناخوش هم باید آیندهای پیش رو داشته باشن.”
شنیدی میگن فلانی اومده چشمت روشن؟
هروقت این آدم به من پیام میده چشمام روشن میشه
برق میافته تو چشمام
چشم چیه
دلم روشن میشه
تموم وجودم روشن میشه
محبتش تو قلبم ریشه کرده
اونجا که شمس لنگرودی میگه:
زخمی کهنه ام
سایه ی رنجی پایان یافته
♡
هر که به خود مشغول است دلیل است که در خود گنج ها یافته است هر کس به دیگران مشغول است
دلیل هست که مفلس است و بیکار.
. .
یهروزی تو زندگی، که امیدوار باشید زودتر اتفاق بیافته، وقتی نشستید پشت میز کار یا کافه، یا دارید رانندگی میکنید، یهچیزی از ذهنتون رد میشه که بلافاصله میشینه روی زبونتون؛ «من واقعا دیگه زورم به زندگی نمیرسه». فعلا اینو بدونید که زندگیتون از اونروز یهجور دیگهس.
. .
رلت رفته بیا اینجا پروفایلتوعوض کن به گوه خوردن بیافته:
ما زادهی زخمهامان بودیم، زادهی دردها...
ما زادهی روزهایی بودیم که زمانه، ساز به ساز، ناکوک بود و ما زخم به زخم اندوه را با خوندل، مرهم میگذاشتیم.
ما زادهی تمام ناملایمتیهای روزگار بودیم و اگر امروز به ادراک عمیقی دست یافتهایم، بهخاطر تمام تجربههای سهمگینیست که آنها را به جان و به استخوان زیستهایم.
#نرگس_صرافیان_طوفان