من برای رسیدن به تو
قفلِ درهای زیادی رو شکستم...
ولی زورم به اون دری که تو به روم قفلش کردی،نرسید..
نه که نتونما.نه؛
فقط نخواستم اونی که اذیتت می کنه،من باشم...

تو زندگی یه جاهایی هست
بعد از کلی دویدن یهو می ایستی
سرتو میندازی پایین و آروم میگی
دیگه زورم نمیرسه...

یه‌روزی تو زندگی، که امیدوار باشید زودتر اتفاق بیافته، وقتی نشستید پشت میز کار یا کافه، یا دارید رانندگی می‌کنید، یه‌چیزی از ذهنتون رد میشه که بلافاصله میشینه روی زبونتون؛ «من واقعا دیگه زورم به زندگی نمی‌رسه». فعلا اینو بدونید که زندگیتون از اون‌روز یه‌جور دیگه‌س. چون دستت بیشتر از دلت میلرزه. کمتر غصه میخوری. کمتر بهت برمیخوره. کمتر تلاش بیهوده میکنی.

به هر قیمتی شده از کسایی که دوسشون دارم حمایت میکنم، حتی اگه از توانمم خارج باشه بازم زورمو میزنم براشون ولی خب این حس رو از بقیه نمیگیرم که اینجوری کنارمن.

حال عجیبی دارم.
ناراحت نیستم؛ انگار عصبانی‌ام.
از کی یا چی نمیدونم.
اینو هم نمیدونم که چه چیزی جز گذر زمان حالمو خوب می‌کنه.
تنها چیزی که میدونم اینه که اصولا زورم به هیچ‌چیز و هیچ‌کس جز خودم نمی‌رسه..

‏خوابم میاد ولی به عشق حرف زدن باهاش به زورم که شده بیدار می مونم ،،

‏خوابم میاد ولی به عشق حرف زدن باهاش به زورم که شده بیدار می مونم ،،

از دوستی پرسیدم چرا ازدواج نمیڪنی...؟
گفت: هر وقت زورم رسید (خوشبختی) روتقسیم ڪنم؛ چشم...
فعلا واسه سختیا (شریک) نمیخوام :)

شاعر شدم که فکر #تُ را باز تر کنم؛
زورم به مشت فکر خودم هم نمیرسد...


#روزبه_بمانی

. .

✿ کپشن خاص ✿

از دوستی پرسیدم چرا ازدواج نمیڪنی...؟
گفت: هر وقت زورم رسید (خوشبختی) روتقسیم ڪنم؛ چشم...
فعلا واسه سختیا (شریک) نمیخوام :)