‏گاهی آدم متضادترین احساس‌ها رو همزمان تجربه میکنه، هم خوبی هم درونت یه سنگینی حس میکنی، هم دلت میخواد کسی رو در آغوش بگیری هم همون نزدیک شدن تو رو مضطرب میکنه، هم میل به حرف زدن داری هم نیاز به سکوت، هم دلت میخواد یکی باشه بتونی بهش تکیه کنی هم دوست داری دست هیچکس بهت نرسه.

من اینطوریم که هر وقت زورم نرسه، اشکم میرسه.

کاش می‌تونستم به راحتی پوست انداختن از جسمم و متعلقاتش جدا شم و برم جایی که دست کسی بهم نرسه.

Know your pain, accept it and try to heal it, don't leave it somewhere you can't reach.
You should not let it become a permanent sadness!

رنجت رو بشناس، بپذیرش و سعی کن درمانش کنی، نذار یه جایی که دستت بهش نرسه.
نباید بذاری تبدیل شه به یه غم دائمی!

روابط آدم با دیگران باید مثل پیاز باشه
لایه لایه
یه سری شاخص در نظر میگیری و آدمایی که اونها رو بدست آوردن به لایه جدید وارد میکنی.

نه مثل ژله که با اولین قاشق به همه چیز برسه.
نه مثل خربزه که بعداز اولین لایه برسه.
نه مثل نارگیل که با زور چکش هم نرسه.
پیاز عزیزان پیاز!

آدما رو تو ذهنتون اونقدر بزرگ نکنید که تو واقعیت حتی دست خودتونم بهشون نرسه!

آدما همیشه منتظرن، منتظر یه اتفاق، یه روز، گاهیم یه آدم.اما کسی نمیدونه، ممکنه اون اتفاق، اون روز یا اون آدم هیچ وقت از راه نرسه!فقط تنها چیزی که میدونیم، اینه که آدم تو انتظار ذره ذره، خودشو از دست میده.

کاش هیچوقت نرسه روزی که فعل گذشته‌رو برات استفاده کنم. مثلا نگم بود، نگم دوست داشت، نگم اگه بود فلان کارو می‌کرد. کاش همیشه تو حال بمونی. کاش همیشه داشته باشم‌ت. تو قشنگ ترین موجودی هستی که تاحالا دیدم.

یه مرد میتونه در حال فروپاشی باشه، اما یه جوری کنارت آروم وایساده باشه و لبخند هم بزنه که حتی لحظه‌ای به ذهنت نرسه چه آشوبی درونش داره. بوسیدنیه این طاقت و صبر و تحمل.

آدم امن کسیه که وقتی زخم هات رو بهش نشون دادی، از اون به بعد تلاش می‌کنه که دیگه از اون سمت بهت آسیبی نرسه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »