به این جای اسفند که می‌رسد
باید بزنی سر شانه‌ی خودت، که این همه فکر و دوندگی را رها کن...
بیا برویم نفس بکشیم بوی بهار می‌آید ..

. .

طارق خراسانی ناچاری تو عشق و چقدر قشنگ میگه:
« هرچه کنم نمی‌شود، تا بروی تو از دلم؛ از تو فرار می‌کنم، باز تویی مقابلم!. »


. .

محمود درویش خیلی منطقی میگه:
اگر خواستید بروید،
بروید و هرگز بازنگردید
لاقل به رفتن وفادار باشید،
تا ماهم به فراموش شدنتان عادت کنیم...

𝗬𝗼𝘂 𝗰𝗮𝗻 𝗴𝗼 𝗮𝘀 𝗳𝗮𝗿 𝗮𝘀 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝗺𝗶𝗻𝗱 𝗮𝗹𝗹𝗼𝘄𝘀

تو میتوانی تا آنجا که ذهنت اجازه می‌دهد پیش بروی‌‌

.࿐

عادت کرده ام
به کم بودنت !
به دوست داشتنی
که برای من نیست !
عادت کرده ام بروی
برگردی . . .
ببخشم و باز تکرار کنم
این حماقت بی پایان را
عادت کرده ام به
سردیِ مطلقی که دلم را می‌لرزاند
نامهربانم !
روزی تا ابد خواهی رفت . . .
و برایت خواهم نوشت :
"گاهی هم ترک عادت موجب مرض نمیشود"

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

sometimes you have to walk alone to find your way home..

گاهی باید تنها راه بروی تا راه خانه را پیدا کنی..

. .

از واقعیتها فرار میکنیم. روبروی اینه رژ لب میزنیم و خط چشم میکشیم و تند تند پلک میزنیم که اشکهایمان نریزد و زود فرار میکنیم تا مبادا ادمی که درون آینه نشسته لب باز کند و بگوید:
‏تو درست به اندازه حرف هایی که کسی را نداری که برایش بگویی، اندازه گریه هایی که برایشان شانه‌ای نداری،اندازه دستهایی که نیستند تا دستهای سردت را بگیرند و اندازه بوسه هایی که پشت لبخندهای مصنوعیت مخفی میشوند، تنهایی.

یه روز میان تو زندگیمون همه زندگی آدم میشن
بعد یه مدت هم به راحتی میرن...
به قولِ محمد صالح علا:
شما که میخواستید بروید
پس چرا اینهمه خاطره در کوچه ما جا گذاشتی..؟

هم می‌ترسم دوستت داشته باشم، آن‌وقت بروی و درد بکشم. هم می‌ترسم دوستت نداشته باشم، که فرصت «عاشق تو بودن» از دستم میرود و پشیمان می‌شوم.
حالا تو بگو! «کیف احبک بلا الم، و کیف لااحبک بلا ندم». چطور عاشقت باشم و درد نکشم، و چطور عاشقت نباشم و پشیمان نشوم؟!

. .

بعضی‌ها خودشان
دلیل دوست داشتنشان میشوند!
آنهایی که میگویند:
باهم راه برویم
باهم درستش میکنیم
باهم کلا کِیف دارد؛

• صابر ابر