انسان ها هر از چند
گاهی می افتند..
از لبه پرتگاه از پا،
از نفس،
از اینور بوم،
از دماغ فیل،
از چاله به چاه،
از عرش به فرش
از چشم؛
از چشم؛
از چشم....

هم‌ چون شاخه‌ای باش برای من
بر لبه‌ی پرتگاهی که به آن پناه می‌برم

- لاادری

♡

بعضی آدما با باور و اعتمادت کاری میکنند که
حتی اگه‌ لبه‌ی پرتگاه باشی،
افتادن برات راحت‌تر از اعتماد دوباره به اونهاست....!

‏با همدیگه مهربون باشین حتی اندازه یه پیام در مجازی. شما نمی‌دونین کدوم ادم رو لبه پرتگاه فروپاشی ایستاده !

انقدر من و از خودت ناامید کردی، که اگر لب پرتگاه باشم، افتادن راحت‌تر از دوباره به تو امیدوار شدنه.

این اخلاقمو خیلی دوست دارم...
اینکه سر مشکلاتم آدم پررویم!
میشینم غصمو میخورم ناراحتمو میشم اما بعدش جوری بلند میشم و با نسخه جدیدی از خودم ادامه میدم که تا دو روز پیش لب پرتگاه فروپاشی بودم.
آره شاید بزرگترین ویژگیم همین باشه:
ادامه دادن اونم وقتی که ادامه دادن محاله.

I said to God: Why did you bring me to the edge of the abyss of my life?
God said: I knew you had the power to fly...

به خدا گفتم: چرا منو لبه پرتگاه زندگیم رسوندی؟
خدا گفت:آخه میدونستم تو قدرت پرواز داری...

What kind of people we thought
They are our refuge, while they are our abyss
They were.!!:)

چه انسان هایی که گمان میکردیم
پناه ما هستند، درحالی که پرتگاه‌مان‌
بودند.!!:)

انسان ها هر از چند گاهی می‌افتند...
از لبه‌ی پرتگاه، از پا، از نفس، از اینور بوم، از دماغِ فیل، از چاله به چاه، از عرش به فرش
از چشم
از چشم
از چشم...

‏‌در تاریک‌ترین روزهای زندگی، به لبه پرتگاه میرسی. بعد به سادگی می‌گوید دوستت دارم، و مرگت به تعویق می‌افتد.