نوشته بود:
خیلی از آدم‌های امروزی به خودشون زحمت نمیدن یه نفر رو کشف کنن!
زیبایی هاش رو بیرون بکشن و در برابر تلخی‌هاش صبر کنن، آدم‌های امروز، دوستی های کنسروی میخوان، یه کنسرو که درش رو باز کنن، یه نفر شیرین و مهربون از داخلش بیرون بپره و هی لبخند بزنه و بگه حق با توئه...

من هیچوقت هیچکس رو زشت ندیدم
همه برای من زیبا بودن جز آدمایی که زبونشون شیرین و مغزشون کثیف و زشت بود
صورتشون زیبا اما از درون سیاه و چرک بودن
متاسفانه این موضوع باعث میشد تا مدتی کم یا زیاد با آدم هایی سلام علیک داشته باشم که زیبا هستند اما ظاهری درونشون زمانی برام نمایان میشد که آسیبی بهم رسیده بود
و من پر از زخم بودم پر از زخمهای بزرگ و کوچیک جای زخم‌ها فرق میکرد هر چقد که بین درون و بیرونش فرق بیشتری بود زخم ها بزرگ تر بودن
این اتفاق های پی در پی باعث شد
از زیبایی آدما از دور لذت ببرم...

تو مانند کابوس زیبایی هستی که مدت ها در قلب من باقی خواهد ماند.
• |.

هر چیزی که رنگِ عشق بگیرد، زیباست؛
حتی اگر در ویرانه‌ای روییده باشد.
اما این زیبایی،
نیاز به آدم‌هایی دارد
که دلشان آینه باشد،
نه چاهی تاریک
پر از توهم و صدای پوسیده‌ی خودشان.

نیما یوشیج در ستایش عشق میگه:

به تو که می‌رسم، مکث می‌کنم!
انگار در زیبایی‌ات چیزی جا گذاشته‌ام...
مثلاً در صدایت آرامش، یا در چشم‌‌هایت زندگی.

معجزات الهی تو،
از راه خواهند رسید
مطمئن باش هرچه حقت باشد
از راه های مخفی،
به تو خواهند رسید
اما باید مثل زمین صبور باشی
صبر کنی تا موسم شکفتن...
حوصله کن،همه چیز خوب خواهد شد.

به همین زیبایی ..

My life is unfolding beautifully
Everything is leading me to something greater
I trust the journey
I believe in miracles.

زندگی من به زیبایی در حال پیش‌رفتنه.
همه چیز داره منو به چیزی بزرگ‌تر می‌رسونه.
به مسیرم اعتماد دارم.
به معجزه‌ها باور دارم.

زیبایی دیگران از زیبایی تو کم نمی‌کنه، موفقیت یکی دیگه باعث شکست تو نمی‌شه، پولدار شدن یه نفر دیگه باعث فقیر شدن تو نمی‌شه، بالا رفتن آدمای دیگه باعث پایین اومدن تو نمی‌شه.
ما با نسخه قبلی‌مون مقایسه و تعریف می‌شیم نه آدم‌های دیگه!

دیگران را نمی دانم!
در نظر من اما؛ هیچ چیز به اندازه‌ی مهربانی
به آدمیزاد زیبایی نمی‌بخشد...

وقت‌هایی که خود به خود زیبایی رو در همه‌چیز پیدا میکنم؛ بهم احساس «برنده» بودن دست میده.