من دلم نمیخواست خیلی چیزارو تجربه کنم، دلم نمیخواست تا اون حد عصبانی و ناراحت بشم، دلم نمیخواست اونجوری ذوقم کور شه، دلم نمیخواست پروانه‌های تیکه تیکه شده‌ی خونی رو بالا بیارم، یا همه‌ی اون حسای قشنگ برام یه کابوس شن، دلم نمیخواست انقدر اذیت شم که الان هرکاری کنم نتونم خوشحال شم، دلم نمیخواست همه‌ ی حِسام له شه و الان بی حس شم، نمیخواستم اینجوری از زندگی درس بگیرم.

تو این فکر بودم که با هر بهونه
یه بار آسمونو بیارم تو خونه 🩵

♡

تنها حلقه ای که هیچوقت قرار نیست درش بیارم:

یه‌وقت ها دلم میخواد فقط روحمو دربیارم بذارم یه‌ جایی و بگم: تو دیگه استراحت کن.

گیف فوقِ لختی میخوام هیچی تن‌شون نباشه از کجا بیارمممم🥲
از اینجا. :

من کسی رو میخوام که از دست خودم بهش پناه ببرم نه اینکه بخوام همش خودم رو یادش بیارم و بگم من رو ببین یا بهم توجه کن، یا درست دوستم داشته باش یا تنهام بذار.

نمی‌دونم دفعه‌ی دیگه که ناراحتم کردی برای بخشیدنت چه بهونه‌ای بیارم که بعدش بتونم از خجالت خودم در بیام.

این دومین لباسیه که خودم دوختم.
باورم نمیشه از یه آموزش رایگانو آنلاین بتونم همچین چیزایی خلق کنمو ازش پول دربیارم
ممنونم ازت هنرمند:

کاش بتونم دوز مهربونیمو بیارم پایین :)

I hate getting flashbacks from things I don't want to remember.

متنفرم از بازگو شدن چیزایی که نمیخوام به یاد بیارم.