در نهایت دریافتم که خودم باید این روح خسته را تیمار کنم، خودم باید دستان مشت شده‌ انسان در آینه را باز کنم و خودم باید به او صلح بیاموزم، خودم باید از من مراقبت کند، خودم باید پرستارش باشم، خودم باید دوستش باشم، خودم باید نگرانش باشم، خودم باید تن زخم خورده‌ام را به خانه بازگردانم، برایش قهوه دم کنم، خودم.

باید برام خیلی عزیز باشی که وقتی ازت ناراحت شدم بیام بهت بگم و یهو بدون هیچ حرفی نرم و از زندگیم کنار بزارمت.

من رو تنها نذار باشه؟ من از این همه غم میترسم، میترسم نتونم از پسش بربیام، میترسم آخرش به این تنهایی ببازم.

حقیقتا دیگه دنبال چرا نیستم و این کار رو بیهوده میدونم، خیلی وقته فقط دنبال چطور هستم، چطور کنار بیام، چطور بجنگم، چطور پشت سر بزارم.

هرکی که اذیتت می‌کنه و دلم میخواد سر به نیست کنم. همه‌جا پشتت در بیام و خنده بشونم رو لبات

Whenever you don't understand what is going on in your life, close your eyes and say, "God I know this is your plan, just help me through it."

هر وقت که چیزایی رو که تو زندگیتون اتفاق میفتن درک نمیکنید، چشماتونو ببندید و بگید" خدایا من میدونم این مشیت توئه، فقط بهم کمک کن ازش سربلند بیرون بیام"

از یه نقطه‌ای به بعد تصمیم گرفتم اونی نباشم که همه کس و همه چیز رو درک میکنه و کنار میاد، الان فقط درک میکنم ولی کنار نمیام چون وظیفه من نیست که با همه چیز کنار بیام.

اونایی که کنارتن قدر نعمتی که دارن رو میدونن؟
یا بیام ببرمت؟

صدای بی گزند

‏هر بار به خودم گفتم شاید من اشتباه متوجه شدم بذار کوتاه بیام، متوجه شدم که خیلی هم درست متوجه شده بودم و باید گند میزدم به طرف.

نمی‌دونم دفعه‌ی دیگه که ناراحتم کردی برای بخشیدنت چه بهونه‌ای بیارم که بعدش بتونم از خجالت خودم در بیام.