دقت کردین؟
تا یکیو با اسم قشنگ سیو می‌کنی، گند می‌زنه.
تا یکیو پین می‌کنی، گند می‌زنه.
تا به یکی احترام می‌زاری، گند می‌زنه.
تا یکیو تو‌دلت از بقیه جدا می‌کنی، گند می‌زنه.
تا به یکی ارزش و جایگاه می‌دی، گند می‌زنه.
تا یکیو از رو‌ عشق بغل می‌کنی، گند می‌زنه.
طوری شده که فقط بفهمن دوستشون داری، گند می‌زنن.


. .

او انسان نیست، من قلب خود را به او دادم، او قلبم را گرفت اما تا سر حد مرگ فشرد و بعد دوباره به طرف من پرتش کرد، قلب آدمی جایگاه احساس اوست، از آنجا که او قلب مرا نابود ساخت، دیگر این قدرت را در خود نمیبینم که نسبت به او احساسی داشته باشم.

اگه جایگاهت رو تو قلبم میدونستی از رفتارت با من خجالت میکشیدی.

"It is not your aptitude, but your attitude, that determines your altitude."

"این استعداد تو نیست،
بلکه نگرش توست که جایگاهت رو تعیین می کنه."

من رنجیدم ولی نرنجوندم
فقط جایگاه هیچکس رو بهش پس ندادم...

یه پست دیدم امروز که می‌گفت:
«وقتی بالأخره جایگاهت رو تو زندگی بقیه می‌فهمی، دیگه احساساتت خدشه‌دار نمی‌شه.»

باور کن این واقعیت محضه و یکی از مهم‌ترین درس‌های زندگیه که یاد می‌گیری.
مهم نیست دوستت باشه یا خانواده یا عشقت هر کسی دیگه‌.
اونا با رفتارشون و طرز برخوردشون باتو ، میزان عزیز و محترم بودنت رو توی زندگیشون مشخص میکنن...

یه جایی بنویس که یادت بمونه:
هر چیزی که آرامشت رو ازت بگیره، محکوم به حذف شدنه چه رابطه دوستانه، چه عاشقانه، چه روابط فامیلی و حتی یه وسیله!
این روابط به وجود اومدن تا زندگی رو واسه تو قشنگ‌تر کنن اگر قراره سخت‌ترش کنن یا آرامشت رو بگیرن هیچ جایگاهی تو زندگیت ندارن!


. .

شاید براتون جالب باشه بدونید که:
چیزی به نام «برگشتن به جایگاهِ قبلی» تو زندگی آدما وجود نداره؛ به محض اینکه از چشم بیفتید، همه چیز تموم شده رفته.

آدما شبیه تکه‌های پازلن. تو نمی‌تونی با کسی که شبیه یکی دیگه‌ست، جای آدم‌های قبلی زندگیت رو پر کنی. امکان نداره. هر کسی واسه خودش یه جایگاهی داره که فقط مخصوص خودشه.

پول همه چیزه، دلیل روان سالم، دلیل سلامت فیزیکی، دلیل شاد بودن، دلیل ذهن باز داشتن، دلیل بالا بردن سطح سواد، دلیل جایگاه اجتماعی، دلیل امنیت.