‏من واقعا زندگیم نابود شده، استرسم چندین برابر شده، قهوه خوردنم هزار برابر شده، از اونور لرزش دست‌هام و سر دردهام شونصد هزار برابر شده، پرخاشگرتر شدم، بیحوصله شدم، با هر چیزی گریه میکنم و مثل چی نگران آشناها و حتی غریبه‌هام، در حالیکه من الان باید به سمت آرزوهام میدوییدم.

‏از اینکه دیگه اون آدم ساده و گوگولی و خوشبین قبل از ارتباط با تو نیستم خوشم میاد، من هم مثل هر احمق دیگه‌ای نیاز داشتم یکی طوری اعتمادم رو نابود کنه که یاد بگیرم دنیا انقدری که من میبینم رنگارنگ نیست، زحمت یادگیریم افتاد با شما.

گفت : هیچ کس نقش قربانی رو بهتر از
همون آدمی که نابودت کرده بازی نمی کنه ...

به آدمایی که راحت همه چی رو کنار میزارن حسودیم میشه
چون من تا خودم رو بابت قضیه‌ای ذره ذره نابود نکنم ول کن نیستم "

او انسان نیست، من قلب خود را به او دادم، او قلبم را گرفت اما تا سر حد مرگ فشرد و بعد دوباره به طرف من پرتش کرد، قلب آدمی جایگاه احساس اوست، از آنجا که او قلب مرا نابود ساخت، دیگر این قدرت را در خود نمیبینم که نسبت به او احساسی داشته باشم.

آخرین امیدی که به تو داشتم را هم
نابود کردی، حالا دیگر هیچ‌چیز بین ما
باقی نمانده که به آن دلخوش کنم.

دنبال انتقام نیستم، چون آدم‌هایی که باطنشون فاسده، توسط خودشون نابود می‌شن.

بعضی آدما با زخماشون، زیباترین روح‌ها رو نابود میکنن! چون خودشون طاقت دیدن نور و ندارن، چون وقتی به تاریکی عادت کرده باشی، نور و تهدید میبینی.

مهم‌تر از به دست آوردن نگه داشتنه، تو هر چقدر هم بلد باشی برای به دست آوردنش بجنگی، اگه بلد نباشی چطور نگه‌اش داری، اگه ندونی چطور باهاش رفتار کنی از دستت میره و بدتر از نداشتن، داشتن و از دست دادنه، حسرتش ذره ذره نابودت میکنه.

تا حالا با کسی بودی که انگار میخواست دوستت داشته باشه ولی نمیتونست بمونه؟ اسم این مشکل سرد بودن نیست، اسمش ترس از صمیمی شدنه، وقتی توی کودکی نزدیک بودن به کسی براش درد بوده، مغز یاد میگیره اگه کسی زیاد نزدیک شد فرار کن یا نابودش کن، برای همین بعضی‌ها عاشق میشن اما تو رابطه نمیمونن.