غمی که قابل گفتن باشه جای شکر داره، ولی‌ دردهایی که نمیشه بازگو کرد، اونا نابودت میکنن.

گفتیم نمی‌گذره؛ گذشت. گفتیم مگه می‌شه؟شد
گفتیم محال ممکنه؛ ممکن بود. گفتیم باورم نمی‌شه؛ باورمون شد. گفتیم نمی‌گذرم؛ گذشتیم
گفتیم نمی‌بخشم؛ بخشیدیم. گفتیم حرف می‌زنم، سکوت کردیم
گفتیم از پسش برنمیایم، اومدیم
گفتیم دیگه طاقت نمیارم، طاقت آوردیم
گفتیم تنهایی‌ مگه می‌شه؟ تنهایی شد
هرچی گفتیم و فکر کردیم طور دیگه‌ای شد!
باور پشت باور یا قوی تر شد
یا نابود شد و از بین رفت!
این شدن و نشدن‌ها شد تا بشینیم گوشه‌ی زندگی
پا رو پا بندازیم؛ بزنیم رو شونه‌ی خودمون
افتخار کنیم
که میون این شدن ها و نشدن ها تبدیل به آدم بهتری شدیم برای این‌ دنیا!
قهوه‌ت سرد نشه رفیق!

#مانلی آوین

میدونی دلبر تو فکر میکنی من با کسی دیگه ام و کسی دیگه رو دوست دارم
من فکر میکنم تو با کسی دیگه ای و کسی دیگه رو دوست داری
من کاری برات انجام نمیدم چون فکر میکنم مزاحمَم.
تو فکر میکنی اگر کاری کنی حرکتِ چیپه.
اینجوریه که جفتمون سر نگفتنِ دوستت دارم بهم و نشون ندادنش
خیلی زبر و خشک و محکم
گول میخوریم و نابود میشیم و از دست هم میریم...!
به همین سادگی...

مانلی آوین

• ᴏɴʟʏ ᴡʜᴀᴛ ᴡᴇ ʟᴏᴠᴇ ᴄᴀɴ ᴅᴇsᴛʀᴏʏ ᴏᴜʀ ᴇᴍᴏᴛɪᴏɴs

• فقط چیزایی که دوست داریم میتونن احساساتمونو نابود کنن

‌‌‌‌‌‌.࿐

من اونجا نابود شدم که فهمیدم نزدیڪ ترین آدماے زندگیم همونایے هستند که بزرگترین ضربرو میزنن.
یه جور که فقط با خودت میگے چرا؟
من اونجا خودمو ساختم که فهمیدم،هیچکسے نیست که ضربه نزنه،حتے خودتم بعضے وقتا به خودت ضربه میزنی.
به هیچکس اعتماد نکن،زرنگ باش،هوشیار باش...
نزار چیزے که یبار شکستت دوباره نابودت کنه.

یه‌شبایی تو زندگیِ آدمیزاد هست که تا چشم کار میکنه فقط جای خالی حس میشه؛
جای خالیِ آدمای از دست‌رفته،
جای خالیِ احساساتِ نابود شده،
جای خالیِ تکیه‌گاهی که اجازه نده تا این حد وسطِ غصه دست‌وپا بزنه...

نبودنت دردناک است؛ می‌دانم.
اما نبودنم، نابود کننده‌است‌
و خواهی دانست.




. .

پدرم عقیده داشت:
یه زن نیرومند، می‌تونه از یه مرد هم قوی‌تر باشه،
مخصوصاً اگه توی دلش عشق هم باشه؛
فکر می‌کنم یه زن عاشق، تقریباً نابودنشدنی باشه...

نابود کن اون ترسی رو که
باعث میشه بمونی زمانی که باید بری...


. .

گفتیم نمی‌گذره! گذشت
گفتیم مگه می‌شه؟ شد
گفتیم محال ممکنه! ممکن بود
گفتیم باورم نمی‌شه! باورمون شد
گفتیم نمی‌گذرم! گذشتیم
گفتیم نمی‌بخشم! بخشیدیم
گفتیم حرف می‌زنم! سکوت کردیم
گفتیم از پسش برنمیایم! اومدیم
گفتیم دیگه طاقت نمیارم! طاقت آوردیم
گفتیم تنهایی‌ مگه می‌شه؟ تنهایی شد
هرچی گفتیم و فکر کردیم طور دیگه‌ای شد!
باور پشت باور یا قوی تر شد
یا نابود شد و از بین رفت!
این شدن و نشدن‌ها شد
تا بشینیم گوشه‌ی زندگی
پا رو پا بندازیم
بزنیم رو شونه‌ی خودمون
افتخار کنیم که
میونِ این شدن ها و نشدن ها
تبدیل به آدم بهتری شدیم
برای این‌ دنیا...