خیلی ساده بخوام بگم؛ راز بهبودی اینه‌که چشماتو باز کنی‌ و ببینی اون چیه که به‌هیچ‌وجه برات مفید نیست اما همچنان اصرار داری دو دستی بچسبی بهش؟ دست‌هات رو آزاد کن و همون چیز رو پشت سرت جا بذار.
و البته؛ کاش انجام دادنش‌هم همینجوری به آسونی گفتنش بود. اما تقریبا هیچ‌چیز آسون نیست.

نوشته بود:
یک جایی از زندگی‌ام هم متوجه شدم که دیگر تقریباً هیچ‌چیز عمیقاً خوشحالم نمی‌کند.

این نوع خوابیدن که با ناراحتی خیلی زیاد میخوابی و بعدش با غم و ناراحتی فراوان بدون اینکه بخوای بیدار میشی، تقریبا مثل مرگ میمونه.

مشکل من اینجاست که تقریباً همینقدر که زندگی کردیم همینقدر دیگه باید زندگی کنیم.

دیگه هیچی نمیتونه من رو ناراحت کنه، چون تقریبا همه اتفاق‌ها افتاده.

اگر انسان بتواند، در برابر دوست داشته نشدن دوام بیاورد، تقریبا هیچ‌چیز در جهان نمی‌تواند او را بهم بریزد.

دیگه هیچی نمیتونه منو ناراحت کنه چون تقریباً همه‌ی اتفاقا افتاده.

تقریبا هر آدمی که از زندگیم حذف شد بعد یه مدت فهمیدم چقد به نفعم بود.

‏چیزی ک تقریبا هممون هرشب بهش نیاز داریم :)

♡

دیگه تقریباً مطمئنم هیچوقت قرار نیست اونی که میخوام بیاد تو زندگیم.