بعضے چیزا گفتنے نیست فهمیدنیہ با گفتنش فقط ارزشش از بین میره.

زخمای خانوادگی از همه بدترن ولی، نگفتنش سنگینت میکنه گفتنش سرافکنده‌ت.

چه حس قشنگیه:

وقتی اعصبانیش میکنی و با همه اعصبانیتش باز کنارته و جانم گفتنشو ازت نمیگیره
دوست داری محکم بغلش کنی و خدا حس کنه به یه تن دوتا روح داده
حس اینکه با اون همه اعصیانتیش باز دلش نمیاد دلخورت کنه و آخر سر میخندونتت و باهات شوخی میکنه
چون صدای خندت دنیای اونم آروم میکنه
چون اونم عاشقه مثل تو :).

من به این قوم پر از رنگ و ریا شک دارم
به خدا گفتنشان وقت دعا شک دارم

از جفایی که به این مردم بیچاره کنند
به مسلمانی شان هم به خدا شک دارم

در پی قبله نما هر طرفی سجده کنند
به درستی همان قبله نما شک دارم

آنچنان بوی ریا درهمه چا پیچیده
به نسیم خنک باد صبا شک دارم

هر چه درد است و بلا بر سر ما آمده است
من به این قصه تقدیر و قضا شک دارم

آنقدر ثانیه‌ها سخت به ما می گذرد
که به چرخیدن این عقربه‌ها شک دارم

جای من قعر جهنم شده در مذهبشان
چون به هرمسئله‌ی بی چون و چرا شک دارم

میدونی دلبر ‌قشنگ ترین خاطرم ازت اونجایی نبود که بار اول دیدمت، اونجایی بود که میدونستیم یه چیزی تو دل جفتمون هست و نمیگفتیمش سخت بود نگفتنش، ولی به هر بهونه ای تو دید هم قرار میگرفتیم و قشنگ ترین لحظش لحظه های بازی چشمامون بود، الکی مثلا من حواسم نبود، تو زل میزدی به من الکی مثلا تو حواست نبود، من زل میزدم به تو یادته؟

. .

‏چه دوستدارم هایی که نگفتیم و فرصت گفتنش واسه همیشه از دست رفت

من انقدر حرف واسه گفتن دارم که اصلا خودمم حوصله گفتنشو ندارم.

‏یه جا خوندم نوشته بود حرفایی که باید به موقع بزنید روز دیگه ای برای گفتنشون وجود نداره

هر زنی حق داره گاهی به جانانش بگه میرم ..
نه واسه اینکه واقعا می خواد بره
واسه اینکه جانانش دستاش و بگیره
بغلش کنه و بگه کجا میری ؟
اومدنت تو زندگیم به اختیار خودت بود اما تا زنده ام حق نداری بری ، من نمیذارم بری
لازم باشه به زور نگهت میدارم !
این زور گفتن از اون حرفاست که به زن حس آرامش میده
اما من هرگز از رفتن نگفتم ، هرگز جرات گفتنشو نداشتم
میترسیدم به جای اینکه بشنوم : " یا بمان یا که نرو یا نگهت میدارم "
تلخ ترین جمله ها رو بشنوم
می ترسیدم بشنوم : هر جور راحتی ،
یا بشنوم باشه خدا نگهدار مراقب خودت باش .
گاهی ترس از تلخی ها
اشتیاق بعضی چیزای شیرینو از آدم می گیره .

زهرا مسیحا

دوری بینِ آدم‌هایی که نزدیک بودن، یه حریم ایجاد می‌کنه. یه مرز که حالا هر دو طرف نمی‌دونن برای نزدیک شدن مُجدد، چطور باید ازش رد شن. انگار که همه چیز یادشون رفته باشه. خیال می‌کنی هر حرفی که پیش از این می‌زدی، حالا گفتنش مسخره‌ست، خیال می‌کنی تمومِ فصل‌های مشترک میون‌تون از بین رفته.
ساختن یه رابطه‌یِ جدید اون قدر سخت نیست که ترمیمِ یه رابطه‌ی قدیمی هست.




. .