نمیدونم کی نیاز داره این رو بشنوه ولی وقتی میفهمی میتونستی بهتر حرف بزنی، رفتار کنی یا واکنش نشون بدی، خودت رو سرزنش نکن و ببخش، بیشترمون تا وقتی چیزی یاد نگرفتیم همون کاری رو میکنیم که بلدیم، وقتی چیزهای جدید یاد میگیریم کم کم تغییر میکنیم و بهتر میشیم.

آره عوض شدم چون ارزش خودم رو فهمیدم، فهمیدم باید خودم رو دوست داشته باشم، فهمیدم نباید همیشه کنار بیام، فهمیدم دلسوزی زیاد اشتباهه، فهمیدم باید خودم رو جای درست خرج کنم و فهمیدم تهش فقط خودم رو دارم، آره تجربه‌هام از من چیزی ساخته که دیگه نمیخوام و نمیتونم مثل قبل باشم.

همه‌ش که من نباید بگم. یه دو بار هم خودت تلاش کن بفهمی.

من معتقدم صدا زدن آدم‌ها با اسم شناسنامه‌هایشان کار چندان دلچسبی نیست! این اسم‌ها را دیگران انتخاب کرده‌اند!
باید ویژگی‌های آدم‌ها را فهمید و بعد جور متفاوتی صدایشان زد!
مثلا من تو را "التیام" صدا میزنم

شاید یه بخشی از بزرگسالی همین باشه که خیلی چیزهارو میفهمی ولی دیگه اهمیت نمیدی!

I love you too much to let you know I can't live without you.

اینقدر دوست دارم که بهت اجازه میدم اینو بفهمی که بدون تو نمیتونم زندگی کنم...

آره عوض شدم چون ارزش خودم رو فهمیدم، فهمیدم باید خودم رو دوست داشته باشم، فهمیدم نباید همیشه کنار بیام، فهمیدم آدم‌ها شبیه حرف‌هاشون نیستن، فهمیدم دلسوزی زیاد اشتباهه، فهمیدم باید خودم رو جای درست خرج کنم و فهمیدم تهش فقط خودم رو دارم، آره تجربه‌هام از من چیزی ساخته که دیگه نمیتونم و نمیخوام مثل قبل باشم.

‏رک بخوام بگم، با همه دوست نشید، فکر نکنید همه دوستتونن!
فکر نکنید تو عصر معاشرت، معاشرت با همه هیچ ضرری نداره،
فکر نکنید تعداد دوست های زیاد، شما رو آدم خوشحال تری میکنه!
بچسبید به همون دوتا دوستی که بهش اعتماد دارید. الان نفهمید چندسال دیگه به بدترین روش میفهمید!

یه روزی که دیر شده میفهمی هیچکس تورو تماشات نمیکرد و نگاهش به تو نبود، ولی تو از ترس نگاه دیگران خودت و زندگی نکردی.

ما نمی‌فهمیم چقدر توانمند و خلاق و با اراده هستیم تا خودمون رو بدون حضور افرادی که منبع زخم‌های اصلی‌مون هستن یه مدت نبینیم!