‏فک میکنم دلیل تغییر رفتار ناگهانی آدما اینه که یا به چیزی که ازت میخواستن رسیدن، یا مطمئن شدن دیگه نمیرسن.

عشق مثلِ از ارتفاع پریدن است، در حین لذت ناگهان میمیری !

و چه ناگهان بعضی از آدم‌ها برایمان غریبه میشوند.

به نظرم اینکه بعضی از دیگران فقط وقتی با ما کاری دارن، بهمون پیام میدن، واقعا مشکلی نداره. ما نمی‌تونیم به همه نزدیک باشیم و دائما از همه خبر بگیریم. ظرفیت روانی و احساسی ما محدوده. اما ناگهان در موقعیتی گرفتار میشیم و یادمون میاد کسی ممکنه بتونه بهمون کمک کنه. خب باید درخواست کنیم. و در مقام کسی که ازش کمک خواسته شده، اگر بتونیم، چرا کمک نکنیم؟ فقط چون اون دیگری هر هفته به یاد ما نبوده؟

گاهی ما فکر می‌کنیم که برای تغییر، باید از صفر شروع کنیم؛
اما حقیقت این است که تغییر واقعی، از همان جایی آغاز می‌شود که الان ایستاده‌ایم..️
هر قدم کوچک، حتی اگر نامحسوس باشد، مسیر را می‌سازد.
و یادمان باشد که رشد، بیشتر شبیه یک روند آرام است تا یک جهش ناگهانی..

خطاب به تمام عاشقان جهان:
عاشق شدن لیاقت می‌خواد!

سال‌ها خواهد گذشت و تو در یک روز آفتابیِ گرم، میان ترافیک سنگین و صدای بوق‌ها و همهمه خیابان، ناگهان یاد من می‌افتی و آرام زمزمه می‌کنی:

«کاش با تو طور دیگه‌ای رفتار کرده بودم..»

صدای بی گزند

‌

𝐒𝐥𝐨𝐰 𝐬𝐮𝐜𝐜𝐞𝐬𝐬 𝐛𝐮𝐢𝐥𝐝𝐬 𝐜𝐡𝐚𝐫𝐚𝐜𝐭𝐞𝐫
𝐅𝐚𝐬𝐭 𝐬𝐮𝐜𝐜𝐞𝐬𝐬 𝐛𝐮𝐢𝐥𝐝𝐬 𝐞𝐠𝐨

پیشرفت تدریجی شخصیت می‌سازه پیشرفت ناگهانی هم غرور 🤍

«فکر نکنید که خودکشی من یک تصمیم ناگهانی بود.
من تمام درها را زدم. هیچ‌کس باز نکرد.»

‍ نوشته بود:
" بار عشق را باید انداخت بر دوش کلمات روزمره. مثلا "دیوونه چطوری؟" یک‌جور جمله‌ی عاشقانه است".
اما من گمان می‌کنم بار عشق را باید انداخت بر دوش رفتارها... پرسیدنِ حال آدم‌ها در بی‌وقتی، یا خریدنِ گل‌های بی‌وقت، یا بخشیدن چیزی که دوستش داری، یا ناگهان سر چرخاندن و تلاقی نگاه، یا ایستادن برای رسیدن ماشین و زل زدن به او تا دور و دور و دورتر شود.

آلما توکل

ناگهان؛
بزرگترین آرزوهامون این شد که فقط به زندگی عادی برگردیم.