‏الان دقیقا اونجایی هستم که فروغ فرخزاد میگه:

یأسم از صبوری روحم وسیع‌تر شده‌ است 🤍

♡

احساساتی که الان داری تجربه می‌کنی بخشی از پروسه‌ی پذیرشه؛ تحمل کن، صبوری کن، همه‌اش می‌گذره و دوباره به زندگی برمی‌گردی. فقط یادت نره که برای هر آدمی زمانش متفاوته‌. برای تو هم اتفاق می‌افته؛ شاید کمی دیرتر، شاید کمی دورتر اما بالأخره باهاش کنار میای.

خسته از صبوری بیش از حد،
خسته از ایستادگی بالاتر از توان،
و خسته از‌جنگیدن بی پایان.

سرزمینم صبوری کن
دوباره خواهی درخشید
حتی از دل خاکستر

سرزمینم
صبوری
کن؛
دوباره
خواهی
درخشید،
حتی
از
دل
خاکستر!

تو صبور باش
خدا نتیجه‌ی صبوریت رو قشنگ جواب میده .

نشونه‌ها رو جدی بگیر، تو نمیتونی با صبوری از آدمی که وفادار نیست، حد و مرز نداره، به راحتی دروغ میگه، آدم امن بسازی.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

‏آرزو می‌کنم خدا نگاه کنه به دلت ..
تویی که خیلی صبوری .️

I wish you never to be forbidden
Don't sit down, wrong person, wrong path,
Wrong patience and wrong relationship...!

‏براتون آرزو میکنم هیچوقت حروم
نشید، حروم آدم اشتباه، مسیر اشتباه،
صبوری اشتباه و رابطه اشتباه...!

می‌گه:

یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتم اینه که مدام بین اینکه آیا با بعضی آدما باید صبوری کنم یا بذارمشون کنار دارم کش می‌آم. گاهی خیلی سخته که بفهمی این آدم کسیه که باید بخاطرش طوفان رو تحمل کنی تا به هوای آفتابی و دوران درخشش بعدش باهاش برسی یا نه، اون صرفا یه و کلا آدم تاکسیکه و آدم زندگی تو نیست!