نمی‌دونم چرا اینجوری شدم. می‌خوابم. خوب هم می‌خوابم. هفت تا هشت ساعت. اما وقتی بیدار میشم، خسته‌ام. انگار دو ساعته که خوابیدم. انگار کتکم زدند. نمی‌دونم چرا اینجوری شدم.

I used to worry about the labels others placed on me, until I realised my limitations weren’t coming from their labels, but from my own.

قبلاً نگران برچسب‌هایی بودم که دیگران بهم می‌زدند، تا اینکه متوجه شدم محدودیت‌های من از برچسب‌های اونا نیست، بلکه از برچسب‌های خودم ناشی میشه.

Distancing yourself from people who repeatedly hurt you isn't enough; you must also heal the version of yourself who allowed that sh*t to continue for as long as it did.

فاصله گرفتن از افرادی که بارها به شما صدمه زدند، کافی نیست.
شما همچنین باید نسخه ای از خودتان را که اجازه داده است تا زمانی این کار ادامه داشته باشد را درمان کنید.

«‏ و چه بسیار کسانی که شبیه به نورند؛
اما تنها ستاره‌هایت را می‌دزدند. »

نوشت:
شما غم چشم‌های مرا دیدید، و برخلاف دیگران
که زخم تازه‌ای به من زدند، مرهم شدید.

چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی، شایستگان را بر نمی تابند، آنها در نهایت یا به بردگی تیزدندانان گرفتار آیند و یا چهره زشت تنهایی را آشکارا ببینند

.࿐

دلتان نگیرد از تلخی‌ها...
یک نفر هست همین حوالی، دورتر از نگاه آدم‌ها، نزدیک‌تر از رگ گردن...
روزی چنان دستتان را می‌گیرد، که مات می‌شوند تمام کسانی‌که روزی به شما پشت پا زدند...🫧.


. .

همه‌ی ما زخم‌هایی را با خودمان حمل می‌کنیم که اگر موفق نشویم حلشان کنیم و از آن‌ها التیام یابیم، به مرور تبدیل می‌شوند به تیغه‌هایی تیز و بُرّنده که ناخواسته با آن‌ها، دیگران را زخمی می‌کنیم.
و جهان، پر شده از آدم‌هایی که هربار به هم نزدیک شدند، به هم زخم زدند؛ بی‌آنکه بدانند این زخم‌ها یادگار همان زخم‌ها و آسیب‌هایی‌ست که در گذشته بخشی از روانشان را درگیر کرده و برای التیام آن، هیچ کاری نکرده‌اند!
و زخم‌های التیام نیافته، محو نمی‌شوند!
و زخم‌های التیام نیافته، می‌مانند و سرسخت می‌شوند و آسیب می‌زنند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

یکباره به دلم افتاد که هیچ وقت با این شرایط کنار نخواهم آمد و حالت راهبانی را یافتم که وقتی فهمیدند کپرنیک قوانین کیهانی جدیدی را کشف کرده و کره زمین دیگر مرکز کائنات نیست دست به خودکشی زدند...

تنهایی پر هیاهو
#بهومیل_هرابال

دلتان نگیرد از تلخی‌ها...
یک نفر هست همین حوالی
دورتر از نگاه آدم‌ها
نزدیک‌تر از رگ گردن
روزی چنان دستتان را می‌گیرد که
مات می‌شوند تمام کسانیکه روزی به شما پشت پا زدند....