ترک‌ها یه ضرب‌المثلی دارن میگن: «جایی که قرار نیست شکمت رو سیر کنن، گرسنگی‌ت رو بیان نکن.» منم به‌همون شکل میگم: جایی که قرار نیست قلبت سیر بشه، احساساتت رو بازگو نکن و زخم‌هات رو به اونی که نمی‌خواد یا نمی‌تونه که مرهم باشه، نشون نده.

وقتی همه زخم تازه‌ای به من هدیه
می‌دادند، تو مرهم و پناه من بودی.

لطفا هیچوقت دست از کنار من بودن، همه چیز من بودن، آرامش من بودن، دلخوشی من بودن، مرهم زخم‌های من بودن، گوش شنوای من بودن، خونه امن من بودن برندار، باشه؟

ناکامی‌ها، حسرت‌ها، نشدن‌ها و نرسیدن‌هام رو با یک جمله مرهم می‌ذارم: Maybe in another life.

ختمِ کلام دوست داشتن
فقط اونجا که جناب مولانا میگه:
«من زخم تو را به هیچ مرهم ندهم»

دلم میخواد مثلِ محسن چاووشی بیام بگم:

"محاله اعتنا کنم به وعده های مبهمت
منی که مطمئن شدم شفا نمیده مرهمت.."

ولی نه که نخوام، نمیتونم!

رفتنت
دردی را
درمان نمی کند؛
بمان،
بمان و
زخم هایم را
مرهمی باش،
زخم هایی که
تنها
برای التیام
دست های تو را می شناسند.

#محمدشیرین_زاده

عزیزم بذار هیچی نگم. مثلا بذار نگم همه‌چی فقط کلافه‌ترم می‌کنه. که همه‌چی در بهترین حالت اگر نمک روی زخم‌ها نباشه، مرهم هم نیست.

« خواب دیدم در جهنم باز دنبال توام
بر غم عشق تو حتی مرگ هم مرهم نشد »
-ترکابادی

. .

مثل کمال خجندی به معشوقتون نگاه کنید
و بهش بگید:
" آرامِ دلی،
دفعِ غمی،
مرهمِ دردی "🤍🫀
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌