بخاطر از دست دادنش ناراحت نیستم، ناراحتم چون همش حس میکنم حیف شدم، احساسم حیف شد، ذوقی که برای زندگی داشتم حیف شد، اصلا یچیزی توی من مرده که نمیدونم چیه ولی حس میکنم خیلی حیفه که دیگه نیست.

من خیلی بی‌احساسم و هیچگونه حس دلبستگی درونم وجود نداره و تنها چیزی که اذیتم میکنه اینه که نمیدونم آیا از اول اینجوری بودم یا به مرور اینجوری شدم.

تایپم تا ابد آدمیه که تو دعوا مراقب حرف‌هاش و رفتارش هست چون میدونه چقدر حساسم.

رابطه‌مون لانگه، ولی نه احساسم، نه فکرام، هیچ‌کدوم دور از تو نیستن…
یه‌جوری دوستت دارم که انگار هر ثانیه کنارمی.

اگه من رو تو حساسم، اگه گیر میدم، اگه گاهی غر میزنم، واقعا قصدم از هیچکدوم این‌ها رنجوندن تو نیست، فقط انقدر زیاد دوستت دارم که نمیتونم تحمل کنم کسی نگاهت کنه، نزدیکت بشه یا حتی بهت فکر کنه‌.

تایپم تا ابد اون آدمیه که تو دعوا مراقب حرفاش و رفتارش هست چون می‌دونه چقدر حساسم.

من واقعا اونقدر حساسم که متوجه هر تغییر کوچکی تو لحن، مکالمه ، عدم علاقه مردم میشم و بعدش به دل میگیرم .

‌
. .

تایپم تا ابد اون آدمیه که تو دعوا مراقب حرف‌‌هاش و رفتارش هست چون میدونه چقدر حساسم.

همین و می‌خواستی؟ دیگه احساسم نسبت بهت مرد.

"خیلی رو صداقت کلمات حساسم، کلمات و حرف‌های دروغین من‌رو چند تکه میکنن بعد هم تبدیل میشم به اشک اشک اشک."