مشکل اصلی حسرتِ زندگی‌هایی نیست که تجربه‌شان نکرده‌ایم. مشکل اصلی خود حسرت است. حسرت است که باعث می‌شود در خود چروکیده و پژمرده شویم و حس کنیم بزرگ‌ترین دشمن خودمان و دیگران هستیم.



. .

‏تناسخ اینجوریه که ما خاطره ای هستیم
‏در یاد آدمی که بعد از رفتن ما دوباره متولد میشه .

ببخششون برای اینکه نمیدونستن چجوری دوستت داشته باشن. نه تو می‌دونستی چجوری خودت رو دوست داشته باشی و نه اونا می‌دونستن چه‌جوری خودشون رو دوست داشته باشن. همه‌مون در حال یاد گرفتن هستیم. و این همون چیزیه که اسم ما رو میذاره انسان


. .

‏همه ما ناقل یک بیماری هستیم.
بنام توهم که به بعضی میدهیم تا فکر کنند بعد رفتنشان زندگی ما تمام میشود.

نسلی هستیم که بلد نیستیم عین آدم همدیگرو دوست داشته باشیم از رابطه ها فقط رو اعصاب همدیگه سوهان کشیدنو بلدیم!

میدونید ماها اکثرا اون آدم بدشانسی هستیم که یه جای اشتباه عاشق یه آدم اشتباه میشیم و دیگه بعد از اون ترجیح میدیم عاشقی و دوست داشتن رو کنار بذاریم و بجاش عادت کنیم!

ما خودمان را با افرادی مقایسه می کنیم که به هیچ نحو هیچ ارتباطی با ما ندارند، در نتیجه خودمان را از آنچه هستیم کوچکتر احساس می کنیم. البته، می توان به شیوه ایی عقلانی با این تاثیر مقابله کرد - اما ما این کار را نمی کنیم.
عواقب عاطفی واقعی هستند و تغییرات جسمی و هورمونی در پی دارند.
سطح استرس ما بالا می رود، سطح سروتونین مان کاهش می یابد. سرمان را پایین می اندازیم و نومید پاهای سستمان را دنبال خودمان می کشیم.
زندگی را از اینکه هست برای خودمان سخت تر می کنیم. دیگر وقتش رسیده که کنار بکشیم. از مصرف ابلهانه رسانه های خبری و رقابت بیهوده بر سر کسب منزلت کنار بکشیم.

#رولف_دوبلی

•
ما همونایی هستیم که حواسمون هست هیشکی ازمون ناراحت نشه
ولی واسه هیشکی مهم نیست که ما ناراحت نشیم ..

♡

شاهد پدیده ای هستیم که جوانان در حال زور زدن برای اثبات badgirl یا badboy بودن خویش‌اند :))))))

کلا اینجوری هستیم که جذب آدمایی میشیم که اعتماد به نفس زیادی دارن بعد آخرای رابطه اعتماد به نفسشونو نابود میکنیم