‏گر کسب کمال می‌کنی می‌گذرد
ور فکر مجال می‌کنی می‌گذرد
دنیا همه سر به سر خیال است، خیال
هر نوع خیال می‌کنی می‌گذرد

وحشی بافقی

. .

نسخه پیرترت داره التماس میکنه از الانت لذت ببر این جوون ترین سنیه که داری، اما تو درگیر کمال‌گرایی!

یه دوستی داشتم همیشه میگفت:
وقتی شب یکیو ناراحت میکنی
صبح با کمال پررویی باهاش چشم تو چشم نشو
و یه جوری برخورد نکن که انگار عینِ خیالتم نبوده...!
اون آدم شبشو به زور صبح کرده
و با رفتار بدت صد بار دیگه هم ناراحت شده!
مسئولیت دلی رو که میشکنی قبول کن رفیق!
یکی غمگین شده!
این چیز کمی نیست...!
باور کن شب به اندازه کافی غم داره!
تو بدترش نکن!
یا همون شب از دلش دربیار
یا صبح کاری نکن که فکر کنه
هیچ ارزشی برای ناراحتیش قائل نیستی...!

کمالگرایی مثل زندانیه که دیوارهاش از باید ها ساخته شدن.

اگر کسی خصوصیتی را در حد کمال داشته باشد به فکرش خطور نمی‌کند که آن را به معرض نمایش بگذارد.

نعلی که صدا می‌کند حتما یک میخ کم دارد.»


. .

من می‌ایستم
تا لحظه‌ی فرو ریختن سقف،
تا لحظه‌ی سوختن تمام و کمال زندگی،
تا لحظه‌ی ویران شدن؛
اما اگر بروم، دیگر هرگز باز نخواهم گشت..

یکی از دلایل غمگین بودنمون نسبت به زندگی اینه که دنبال لذت تمام و کمال هستیم! در صورتی که زندگی هیچ وقت کامل سرشار از لذت خالص نمیشه! همیشه غم و شادی در هم آمیخته شدن!
یکی از دلایل شاد بودن یکسری از آدمها اینه که دنبال زندگی تماما لذت نیستن، چون میدونن این نگرش ناکامی و حس پوچی با خودش میاره! آدمهای راضی و شاد به لذت های کوچیک میچسبن و هرلحظه ای که فکر کنن بهشون حس خوب میده رو بهش بها میدن! و در لحظه های قشنگ و کوچیک بیشتر خودشون رو درگیر میکنن تا غم کل زندگی!

رخِ تو نور به ماهِ تمام می بخشد .

- کمال خجندی

♡

لازم نیست یه کاری و تمام و کمال انجام بدی، تا بشه انجامش داد! و چون تمام و کمال نمیتونی انجام بدی، پس یا انجامش نمیدی یا رهاش میکنی! چون این کمالگراییه. کافیه فقط بخشی ازشو انجام بدی، ما بقیش هم پشت بندش میاد.

کسایی که تند راه میرن، حجم کورتکس مغزشون بیشتره، مسئولیت‌های اجتماعی بیشتری دارن، کمالگران، به نسبت بقیه آدم‌های غمگین‌تری هستن و درونگراییشون بیشتره، این خیلی من بود.