آن‌جا که زنی با موهای آشفته و لبخند غمگین
بر سنگفرش‌های باران‌خورده‌ی شهر، راه می‌رود و در ذهنش شعری بی‌قافیه را زمزمه می‌کند.
و آنجا که مردی، پشت پنجره‌ی مه‌گرفته اتاقش، دستی لرزان بر چهره‌اش می‌کشد،
آرام در سکوت به سیگارش پک می‌زند و
دخان سیگارش را در آغوش نیستی رها می‌کند.
جایی‌ست که شاید هردو فکر می‌کنند
نجات‌شان در گریز است
اما این فکر تنها توهمی بیش نیست.
رفتن، تنها شکل دیگری از ماندن در تنهایی‌ست.
هیچ چیز و ‌هیچ‌کس نمی‌تواند
تنهایی بی‌انتهای‌شان را پر کند.


#رامین_وهاب_راوی

شفا هنگامی رخ میده که اعماق وجودت رو هرچقدر هم آشفته و بیمار دوست بداری!

00:00.️
چنان به مـوی تو آشفته‌ام، به بوی تو مَست
که نیستم خبـر از هَر چه در دو عالَم هست...

فراموشش کن عزیزم؛ بی‌شک اگر دوستت داشت، این چنین آشفته حال نبودی.

وعده غذایی‌ام کم شده، خوابم نصف، دهانم تلخ، اعصابم ضعیف، فکرم آشفته و تمرکزم مثلِ دوربینِ روی دست!
دیگر زیاد حرف نمی‌زنم، برای گوش‌دادن هم رغبتی نیست.
برای قدم زدن اما تا دلت بخواهد پای خودم هستم.
با اینهمه رفتنم کمی طول کشیده!
قدم برمی‌دارم اما دور نمی‌شوم.
می‌دوم، نفس می‌زنم، اما تکان نمی‌خورم!
خاصیتِ فرار همین است، در مبدأ جایگاهی نداری و به مقصد هم نمی‌رسی!
شاید فکر کنی از تو فرار می‌کنم، اینگونه نیست!
مشغولِ ترکِ هر دویمان هستم.

#علی_سلطانی

آشفته ام ز بی سر و سامانیِ خیال

طالب آملی


. .

گفت: اگر کلمه بودی؟
گفتم: خسته، فرتوت، آشفته، نگران، بی‌تاب،
غم‌زده، ولی امیدوار، امیدوار، امیدوار...


. .

گیریم یه روز همه چی درست شد؛ با تنی خسته و ظاهری آشفته و روحی مُرده چجوری بابتِ اون درست شدنه شادی کنم؟_

تیر خلاص رو هم جناب صائب تبریزی به بهترین نحو ممکن در مورد شروع عاشقی زده، مخصوصا اونجایی که میگه:

گل چو خندید
محال است دگر غنچه شود
سر چو آشفته شد از عشق،
بسامان نشود...

اگه بخوام اومدنت رو توصیف کنم مثل ابراهیم صوانی باید بگم :

به گونه ای وارد زندگی پیچیده و آشفته ام شد که انگار یک ترانه ی خوب در خلق و خوی بد اثر کند .️

♡